อ่านละคร ดุจตะวันดั่งภูผา ตอนที่ 10 วันที่ 22 ธ.ค. 55
เรียวไม่ค่อยสบายใจนักที่เห็นหญิงที่เขารักเป็น แบบนี้ คิดหาทางทำอะไรบางอย่างooooooo
เย็นวันเดียวกัน หลังจากคุ้มกันบุ๊นกลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ อาฮวดชวนไทไปนั่งดื่มเบียร์กันต่อที่ร้านข้าวต้มโต้รุ่งริมถนน คุยเรื่องสัพเพเหระกันได้สักพัก อาฮวดวกเข้าประเด็นสำคัญ
“ท่าทางคุณพัดจะสนใจนาย เคยรู้จักกันมาก่อนหรือ”
“เคย แต่ก็แค่คนรู้จัก ไม่ได้มีอะไรพิเศษ”
“แต่ฉันรู้สึกว่าคุณพัดไม่ได้คิดแบบนายน่ะสิ”
ชาย หนุ่มยังคงยืนกรานคำเดิมไม่ได้รู้สึกอะไรพิเศษกับเธอ จังหวะนั้น ฉัตรขับรถผ่านมาเห็นพอดี ขับเลยร้านข้าวต้มไปเล็กน้อย แล้วเบนรถจอดข้างทาง ไทยิ่งได้คุยกับอาฮวดมากเท่าไหร่ยิ่งรู้สึกว่าเขามีอะไรบางอย่างคล้ายท่าน ประธาน คือเป็นคนที่ไม่มีใครมองตัวตนที่แท้จริงออก อาฮวดเถียงว่าคนที่ไทมองไม่ออกน่าจะเป็นท่านประธานมากกว่า สีหน้าไทเต็มไปด้วยคำถาม เขาจึงอธิบายเพิ่มเติมว่า
“ถ้าจะพูดกัน จริงๆ ถึงฉันจะอยู่กับท่านประธานมานาน ฉันเองก็ยังไม่รู้จักท่านดีเลย แต่ที่ฉันอยู่มาได้ก็เพราะฉันมองข้ามเรื่องนี้ไปแล้วก็ตั้งใจทำในสิ่งที่ได้ รับมอบหมาย...อย่างจริงใจ”
ไทพยักหน้าเข้าใจ แล้วขอตัวไปเข้าห้องน้ำ เจอฉัตรดักรออยู่ มีเรื่องจะคุยด้วย เขาอ้างว่าไม่ว่างแล้วทำท่าจะเดินหนี ฉัตรแค่อยากจะถามว่าคุ้นๆนามสกุล “ธัญธรณี” บ้างไหม ไทหันขวับ
“นี่น้าฉัตรจำไม่ได้หรือ...ก็ผมนี่ไง ไท ธัญธรณี น้าเห็นบัตรที่ติดหน้าอกผมทุกวันตอนผมอยู่สวนสัตว์”
“เออ...จริงด้วย มันนามสกุลเอ็งนี่หว่า...แล้วคนชื่อเทอด ธัญธรณี ล่ะ...เอ็งพอจะรู้จักไหม”
“ทำไม หรือ...คนชื่อเทอดมีอะไรหรือ” ไทเสียงเข้มขึ้นมาทันที ฉัตรต้องบอกให้ใจเย็นๆ เรื่องมันยาวและซับซ้อน เอาไว้วันพรุ่งนี้ว่างแล้วให้เขาไปเจอกันที่เดิม และกำชับว่าอย่าลืมถือเบียร์ติดไปด้วย ไทพยักหน้ารับรู้ ทำธุระส่วนตัวเสร็จ ก็ออกไปนั่งดื่มเบียร์กับอาฮวดต่อ...
ที่บ้านของบุ๊น พัดยืนมองพระอาทิตย์ตกทะเลด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย บุ๊นเห็นแล้วอดเป็นห่วงไม่ได้ เข้ามาถามว่าเป็นอะไรหรือเปล่า เธอเห็นสีหน้าเอื้ออาทรของพ่อ จึงยอมเผยความอัดอั้นตันใจ
“ถ้าเราจะรักใครสักคน มันจำเป็นต้องมีเรื่องฐานะเข้ามาเกี่ยวด้วยหรือคะ”
บุ๊ นมองออกว่าลูกสาวกำลังกลัดกลุ้มเรื่องความรัก พยายามปลอบ “ไม่หรอก...ความรักมันเป็นเรื่องของจิตใจ ฐานะเป็นเรื่องของวัตถุ...แล้วใครคือผู้ชายที่โชคดีคนนั้นล่ะลูก”
“ไม่มี หรอกค่ะ ผู้ชายคนนั้นไม่รู้ว่าป่านนี้เกิดหรือยัง พัดไม่มีเวลาไปมองใครหรอก คุณพ่อก็รู้ วันๆ มีแต่งานเต็มไปหมด” พัดเลี่ยงไม่กล้าบอก เขารู้ทันว่าลูกกำลังเศร้า ไม่อยากเซ้าซี้...
ด้านปลายฟ้ากลับถึงบ้านพักด้วยความเหนื่อยล้า มองเชลโล่ที่พิงอยู่กับข้างฝาแล้วบ่นพึมพำ
“ว่าไง...ไม่ต้องมามองเลย วันนี้ฉันเหนื่อยคงซ้อมแกไม่ไหวหรอก” พูดจบเธอทิ้งตัวลงนอนบนเตียง...
ขณะ ที่ปลายฟ้าเผลอหลับไปด้วยความอ่อนล้า พีทกับโจลอบเข้ามาบริเวณโกดังที่โอตี่นำยาเสพติดมาไว้ โจเห็นพีทหยิบมือถือขึ้นมาจะถ่ายคลิปเก็บไว้ เตือนว่าอย่าทำแบบนี้ ขืนโดนจับได้มีหวังเละเป็นโจ๊กโดนระเบิดแน่ๆ พีทเห็นเพื่อนโวยดีนัก เลยใช้ให้ไปถ่ายคลิปเก็บไว้ และกำชับว่าห้ามให้พวกนั้นจับได้ โจจำใจทำตามคำสั่ง โดยที่โอตี่กับพวกไม่ล่วงรู้ว่าถูกแอบถ่าย พองานเสร็จ โจชวนพีทไปดื่มกันต่อ เขาส่ายหน้า
“ไม่ล่ะ...คืนนี้ฉันต้องไปเข้าหอ” พีทยิ้มอารมณ์ดีเมื่อนึกถึงลิลลี่
ooooooo
กว่า ไทจะกลับถึงบ้านพักเลยเที่ยงคืนไปแล้ว ต้องแปลกใจปนโกรธเมื่อเจอเรียวนั่งรออยู่ในบ้าน เขาต่อว่า ว่าทำแบบนี้เกินไปแล้ว เรียวอ้างว่าเรื่องของคุณพัดสำคัญกว่าการบุกรุก ไทรำคาญ มีอะไรก็ว่ามาได้เลย เรียวยื่นซองใส่ภาพถ่ายของคุณพัดกับไทเมื่อตอนที่เจอกันครั้งแรกให้
“คุณพัดฝากมาให้นาย มันอาจจะเตือนความจำนายได้บ้าง”
“คุณพัดใช้ให้นายมาแค่นี้หรือ” ไทดูรูปเสร็จก็คืนให้ แล้วไล่เขากลับไปอย่ามายุ่งกับตนอีก เรียวฉุนขาด กระชากคอเสื้อไทเข้ามา
“นายก็รู้ว่าคุณพัดคิดยังไงกับนาย”
“ฉันว่านายก็รู้ว่าฉันคิดยังไงกับคุณพัด” ไทโต้ไม่ยอมแพ้
เรียว หมดความอดกลั้น ชกเปรี้ยง ไทหลบทันแล้วสวนกลับ ทั้งคู่เปิดฉากต่อสู้กันด้วยมือเปล่าไม่มีใครยอมใคร สู้กันตั้งแต่ในตัวบ้านยันไปถึงชายหาด ฝีมือสูสีกันมาก จังหวะหนึ่ง ไทเสียเปรียบถูกเรียวอัดกระเด็น กลิ้งมาหยุดที่เท้าใครบางคน ปลายฟ้าก้มมองชายตรงหน้าชัดๆ พอเห็นเป็นไท ทั้งแปลกใจทั้งดีใจปนกัน
“หัวหน้า...คุณเรียว”
เรียวชะงัก ก่อนจะจ้ำพรวดๆจากไป ไทมองปลายฟ้าด้วยความดีใจ “เจอกันจนได้นะยายบ๊อง”...
ขณะ ที่โชคชะตานำพาให้ไทกับปลายฟ้ามาพบกัน ลิลลี่เพิ่งกลับถึงบ้าน มังกรนั่งดูทีวีอยู่ที่ห้องรับแขกร้องทักว่าไปไหนมาจนดึกดื่นเพิ่งจะกลับ เธอไปทำตามที่พ่อสั่ง กลับไปคบหากับพีทอีกครั้ง
“ขอบใจมากนะลูก สมเป็นลูกพ่อจริงๆ เราจะได้ลืมตาอ้าปากสักที” มังกรยิ้มเจ้าเล่ห์ดึงลูกมากอดไว้...
ด้วย ความคิดถึงเต็มหัวใจ ทำให้ไทกับปลายฟ้ามีเรื่องคุยกันตั้งแต่ดึกยันรุ่งสาง เธออยากจะนำข่าวดีนี้ไปบอกน้าฉัตร น้าแป๊ด และหนูเอม แต่ไทห้ามไว้ รอให้ถึงเวลาเหมาะๆก่อน เขาจะเป็นฝ่ายไปบอกพวกนั้นเอง
“ได้...แล้วแต่หัวหน้า เออ...หัวหน้าจะอยู่ที่นี่นานแค่ไหน”
อ่านละคร ดุจตะวันดั่งภูผา ตอนที่ 10 วันที่ 22 ธ.ค. 55
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา บทประพันธ์ / บทโทรทัศน์ : ภูมิแผ่นดินละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา กำกับการแสดง : เฉิด ภักดีวิจิตร
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา แนวละคร : แอ็คชั่น โรแมนติก ดราม่า
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ดำเนินงานสร้าง : อาหลอง จูเนียร์
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ดูแลงานสร้าง : บุญจิรา ตรีติยะ
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ออกอากาศ : พุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทาง ช่อง 7 สี
ที่มา ไทยรัฐ