@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร ดุจตะวันดั่งภูผา ตอนที่ 12-13 วันที่ 31 ธ.ค. 55

อ่านละคร ดุจตะวันดั่งภูผา ตอนที่ 12

“นั่น​สิ...แล้ว​ลื้อ​เข้าไป​ค้น​บ้าน​เขา ลื้อ​อ้าง​เหตุผล​อะไร​ล่ะ ดี​ที่​เขา​ไม่​ฟ้อง​เรา​ก็​บุญ​แล้ว”

“แหม...หัวหน้าก็ บางครั้งเราก็ต้องทำมึนไปบ้าง หัวหน้าก็รู้” ฉัตรแก้ตัวน้ำขุ่นๆ

“แต่คนที่ลื้อมึนเข้าไปน่ะ คือนายบุ๊น นักธุรกิจใหญ่ระดับประเทศ”

ฉัตรไม่สนใจว่าบุ๊นจะเป็นใครใหญ่แค่ไหน แต่สำหรับตนแล้วเขาเป็นผู้ต้องสงสัย หัวหน้าฟิวส์ขาดสั่งพักงานเขาหนึ่งอาทิตย์ รอจนกว่าเรื่องจะซาค่อยกลับมาทำงาน ฉัตรชักสีหน้าไม่พอใจ


“ได้ไงหัวหน้า นั่นมันผู้ต้องสงสัยนะ”

“ไหนล่ะหลักฐาน”

“ยังไม่มี...” ฉัตรเถียงข้างๆคูๆ

“นายวางมือเถอะ แล้วไปพักซะ”

“ได้ ถ้าอยากให้พักผมก็จะพัก” ฉัตรว่าแล้วหยิบปืนพร้อมตราตำรวจออกมาวางตรงหน้า “งั้นผมขอพักยาวเลยก็แล้วกัน” พูดจบก็เดินออกมาจากห้องทันที สวนกับตำรวจรุ่นน้องที่หน้าห้องพอดี

“ได้แล้วพี่” รุ่นน้องยื่นกระดาษที่เพิ่งปริ๊นต์จากภาพในมือถือพร้อมกับตัวเครื่องให้

“ขอบใจ” ฉัตรยัดมันใส่กระเป๋าเสื้อแล้วเดินหน้าบอกบุญไม่รับออกไป จากนั้น เขาตรงไปที่ร้านข้าวต้มข้างถนน สั่งเบียร์กับกับแกล้มมากินแก้เซ็ง โดยไม่รู้ว่าอาเพียวแอบซุ่มดูอยู่แถวหน้าร้านสะดวกซื้อฝั่งตรงข้าม

ooooooo

ค่ำวันเดียวกัน ระหว่างที่ไทยืนรอบุ๊นเข้าไปเยี่ยมพัดอยู่ที่ลานจอดรถของโรงพยาบาล อาฮวดเข้ามาตบไหล่เบาๆบอกว่าวันนี้คงจะต้องอยู่ดึกกันหน่อย

“ไม่เป็นไรครับ...เสียใจด้วยนะครับเรื่องเรียว...เรียวเคยบอกผมว่า ลุงเป็นคนให้ชีวิตเขา”

“เรียวเป็นเหมือนลูกชายฉัน...เฮ้อ...อาชีพอย่างเรามันก็เป็นแบบนี้ ทางเดินมันถูกกำหนดไว้ชัดเจน ช้าเร็วทุกคนก็ต้องเป็นแบบเรียว เพราะฉะนั้นจงสร้างคุณค่าให้งานให้มากที่สุดและงานก็จะสร้างคุณค่าให้เรา” อาฮวดหน้าสลด อดเศร้าใจเรื่องเรียวไม่ได้...

ทางฝ่ายฉัตรนั่งดื่มเบียร์หมดไปหลายขวดจนเจ้าของร้านข้าวต้มอดกระเซ้าไม่ได้ว่าไปถูกหวยมาหรือ

“ถูกไล่ออกโว้ย...ไปเอาเบียร์มาอีก...ไป” ฉัตรเสียงอ้อแอ้กำลังเมาได้ที่

“ผมจะปิดร้านแล้ว พรุ่งนี้ค่อยมาดื่มใหม่นะผู้กอง”

“ได้...งั้นเก็บเงิน” ฉัตรจ่ายเงินเสร็จเดินเซออก จากร้าน

พอเลี้ยวพ้นมุมตึก ฉัตรหยิบมือถือขึ้นมาจะโทร.หาไท จังหวะนั้น มีนักเลงสองคนก้าวออกมาจากมุมมืดหนึ่งในนั้นใช้มีดปลายแหลมเสียบสีข้างเขา แล้วแทงซ้ำอีกหลายครั้ง ส่วนอีกคนหนึ่งเก็บมือถือที่เขาทำตกพื้นไว้ก่อนจะพากันเดินจากไปอย่างรวดเร็ว ผู้กองเฒ่าหายใจติดขัด ก่อนจะล้มลงใส่ถังขยะแถวนั้น

เจ้าของร้านข้าวต้มได้ยินเสียงโครมครามวิ่งมาดู เห็นฉัตรนอนจมกองเลือดหายใจรวยริน รีบเข้าไปประคอง ลูกค้าที่ยังนั่งอยู่ในร้านวิ่งตามมาสมทบ เจ้าของร้านร้องขอความช่วยเหลือลั่น

“...ใครก็ได้ช่วยเรียกรถพยาบาลเร็ว”

ฉัตรรู้ตัวว่ากำลังจะตาย ส่ายหน้าช้าๆเป็นทำนองว่าไม่มีประโยชน์ อึดใจก็สิ้นลม อาเพียวยืนมองต่อไปอีกพักหนึ่ง ให้แน่ใจว่าฉัตรตายแล้วถึงได้กลับ

ooooooo

งานศพของฉัตรจัดขึ้นอย่างเรียบง่ายตามแบบศาสนาคริสต์ มีบาทหลวงมาทำพิธีให้ ในงานมีเพียงเพื่อนสนิทสองสามคน คู่หูของเขา แป๊ดและหนูเอม ไทไม่ยอมเข้าไปร่วมพิธีได้แต่ยืนไว้อาลัยอยู่ห่างๆ โดยมีปลายฟ้ายืนหน้าเศร้าอยู่ข้างๆ

“หัวหน้าจะไม่เข้าไปจริงๆหรือ”

“ใช่...ฉันตั้งใจว่าจะหาคนที่ทำน้าฉัตรให้ได้ก่อนที่จะไปคารวะแก”

ปลายฟ้าพยักหน้าเข้าใจ แล้วขอตัวเข้าไปร่วมพิธี เธอเดินไปยืนข้างๆหนูเอมจับมือให้กำลังใจ บาทหลวงทำพิธีเสร็จก็ปล่อยให้เพื่อนฝูงและญาติมิตรได้ร่ำลาผู้ตายเป็นครั้งสุดท้ายก่อนฝัง

“ไปดีเถอะวะไอ้เพื่อนยาก ไม่ต้องห่วงนะ ข้าจะดูแลหนูเอมให้ดีที่สุด” แป๊ดว่าพลางน้ำตาซึม หนูเอมหยิบเนกไทที่ถักได้แค่ครึ่งเดียววางบนโลงศพด้วยน้ำตานองหน้า

“ป๋าฉัตร หนูเอมถักเนกไทให้ป๋าฉัตรยังไม่เสร็จเลย ได้แค่ครึ่งเดียวเอง ป๋าฉัตรรับไปก่อนนะ แล้วหนูเอมจะไปถักให้ต่อชาติหน้านะ...ชาติหน้าเราต้องเกิดมาเป็นพ่อลูกกันอีก” หนูเอมซบหน้าร้องไห้กับไหล่ปลายฟ้าที่เศร้าเสียใจไม่แพ้กัน คู่หูตาแดงก่ำเหมือนเพิ่งผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก พึมพำด้วยความแค้น

“ไม่ต้องห่วงนะพี่ งานที่ค้างอยู่ ผมจะจัดการให้พี่เอง ผมจะลากคอไอ้คนที่ทำพี่มาลงโทษให้ได้”...

ด้านไทยืนมองพิธีฝังศพ น้ำตาซึมด้วยความสะเทือนใจ รู้ตัวอีกทีอาเพียวมายืนอยู่ข้างๆแล้วแจ้งว่าเจ้านายของตนอยากจะคุยด้วย

“ฉันไม่มีอะไรจะคุยด้วย” ไทตัดบท

“เสียดายจัง ถ้าไม่อยากรู้เรื่องคนที่ฆ่าพ่อแกก็ตามใจ” คำพูดของอาเพียวเรียกความสนใจจากไทสำเร็จ...

หลังจากฝังศพฉัตรเรียบร้อย หนูเอมถึงได้หันมาถามปลายฟ้าว่าหายไปไหนมา พักนี้ไม่เห็นไปหาที่ร้านเธอไปทำงานที่อื่นก็เลยไม่มีเวลาแวะไป

“เจอพี่ไทบ้างไหมคะ”

ปลายฟ้าไม่ตอบ หันไปมองตรงที่ไทยืนอยู่กับตนเองเมื่อครู่ แต่ไม่เจอใคร จังหวะนั้น คู่หูของฉัตรเอาอูคูเลเล่มา ให้หนูเอม

“พี่ฉัตรเพิ่งซื้อมา แกยังไม่ทันเอาไปให้ หนูเอมเก็บไว้สิ”

หนูเอมรับมันไว้แล้วหันไปทางหลุมฝังศพฉัตร รับปากว่าจะหัดเล่นให้เก่ง ทุกคนที่ได้ยินถึงกับน้ำตาซึม

ooooooo

อ่านละคร ดุจตะวันดั่งภูผา ตอนที่ 12

อีกมุมหนึ่งไม่ห่างจากหลุมฝังศพฉัตร อาเพียวพาไทมาพบมังกรซึ่งนั่งรออยู่ในรถ เขาชวนชายหนุ่มขึ้น มาคุยกันบนรถก่อน ไทนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจขึ้นรถไปด้วย ครู่ต่อมา รถของมังกรมาจอดริมชายหาดสงบเงียบแห่งหนึ่ง มังกรชวนไทเดินไปตามถนนเลียบหาด จะได้คุยกันตามลำพัง

“ตอนที่พ่อนายถูกลอบยิง นายคงอายุราว 14-15 ปีสินะ”

“ใช่...ผมกำลังจะอายุครบ 15 ปี...อย่ามัวแต่อ้อมค้อม พูดธุระของเรามาดีกว่า” ไทตัดบท

“เทอดกับฉันสนิทกันมาก ฉันเตือนเขาแล้วเรื่องที่ดิน”

“ผมพอจะทราบเรื่องนี้มาบ้าง”

“พี่ใหญ่ต้องการได้ที่ดินผืนนี้มากเพราะสำรวจแล้วว่าข้างใต้มีสายแร่ทองคำ มูลค่ามหาศาล”

ไทเดาเหตุการณ์ต่อมาได้ไม่ยากว่ามังกรกับบุ๊นรวมทั้งนายมนัสจึงวางแผนจะให้พ่อของเขาออกโฉนดที่ดินผืนนี้ให้ มังกรพยักหน้ารับ แล้วเสี้ยมว่าพ่อของไทไม่ยอมทำตามแผน บุ๊นก็เลยสั่งเก็บเพื่อให้คนที่มารับตำแหน่งต่อจากเขาทำเรื่องนี้แทน ไทสงสัยไม่หายว่าใครกันแน่ที่ยิงนายมนัส มังกรยอมรับว่าเป็นคนทำ แต่ใส่ความว่าบุ๊นเป็นผู้บงการอยู่เบื้องหลัง ชายหนุ่มแค้นใจมากแต่ไม่แสดงออก

“แล้วทำไมท่านประธานถึงมาดูแลครอบครัวของนายมนัส”

“เพราะฉันทำงานพลาด นายมนัสไม่ตาย พี่ใหญ่จึงเก็บนายมนัสเอาไว้เป็นพยาน แล้วใช้แบล็กเมล์ฉันเพื่อจะฮุบโฉนดที่ดินที่ปากช่องไว้คนเดียว”

“แต่ครั้งนี้คุณเป็นคนจัดการ”

“จะให้ฉันทำยังไง พี่ใหญ่ใช้เรื่องนี้กดหัวฉันมาหลายปีแล้ว เพราะโฉนดสามผืนนั่น...ถ้าไม่เชื่อ นายลองไปดูให้เห็นกับตาก่อนก็ได้...ฉันหมดธุระกับนายแล้ว” มังกรเสี้ยมจบ เดินกลับไปขึ้นรถ ไทมองตามสีหน้าครุ่นคิด

ooooooo

หลังจากบุ๊นส่งพัดขึ้นไปพักผ่อนบนห้องของเธอเรียบร้อย จึงลงไปที่ห้องลับ ต้องแปลกใจเมื่อเห็นไทนั่งรออยู่พร้อมปืนของเทอดในมือ เขาสั่งให้บุ๊นปิดประตูห้องแล้วเรียกให้มานั่งที่โซฟา

“จะยิงฉันหรือ” บุ๊นจ้องหน้าไทอย่างไม่เกรงกลัว

“ตอนนี้ยัง...คุณรู้ตั้งนานแล้วสิว่าผมเป็นลูกเพื่อนของคุณ”

บุ๊นยอมรับว่าเป็นความจริง ถึงได้เอาไทมาทำงานด้วย ชายหนุ่มกลับคิดในแง่ลบ ที่บุ๊นทำอย่างนั้นเพราะสำนึกผิดที่เป็นผู้บงการฆ่าพ่อของเขา บุ๊นถึงกับถอนใจ หนักใจ

“ฉันไม่ได้สั่งฆ่าพ่อนาย”

อ่านละคร ดุจตะวันดั่งภูผา ตอนที่ 12-13 วันที่ 31 ธ.ค. 55

ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา บทประพันธ์ / บทโทรทัศน์ : ภูมิแผ่นดิน
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา กำกับการแสดง : เฉิด ภักดีวิจิตร
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา แนวละคร : แอ็คชั่น โรแมนติก ดราม่า
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ดำเนินงานสร้าง : อาหลอง จูเนียร์
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ดูแลงานสร้าง : บุญจิรา ตรีติยะ
ละครเรื่อง ดุจตะวันดั่งภูผา ออกอากาศ : พุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทาง ช่อง 7 สี
ที่มา ไทยรัฐ