อ่านละคร ตะวันฉายในม่านเมฆ ตอนที่ 5 วันที่ 22 ธ.ค. 55
พอเมฆอาบน้ำเสร็จปิดไฟจะนอน ตะวันฉายเห็นเช่นนั้นรีบย่องออกจากบ้าน เผอิญเมฆนึกได้ว่าลืมมือถือไว้ในรถ จึงลงมาเอา จังหวะนั้นเขาได้เห็นตะวันฉายกำลังย่องออกจากบ้าน เขารีบตามออกไปดู เห็นเธอขึ้นรถแท็กซี่ออกไป คิดจะตาม วิ่งมาเอากุญแจบ้านจะเอารถออกแต่ไม่มี เขานึกเจ็บใจ...ขณะเดียวกัน เอวากับนิคนั่งทานบะหมี่ข้างทางอยู่ด้วยกัน ทั้งสองมองกันออกว่าต่างก็มีเรื่องทุกข์ใจ นิคยอมรับว่ามีปัญหาเรื่องที่บ้าน แต่ไม่บอกเรื่องความรู้สึกที่มีต่อเธอและสัญญาจะโยนความทุกข์ทิ้งไป เอวาดีใจที่เพื่อนกลับเป็นคนเดิม พลันมีข้อความส่งมาหาเอวา เธอกดดูแล้วหน้าเจื่อนลง นิคถามว่ามีอะไร
“พี่ยุทธบอกว่ารอซันอยู่ที่คอนโด เขาขอบใจฉันที่ช่วยทำให้ซันมันยอมมาพบเขาน่ะ”
“แล้วแกคิดไง”
“เอ้า...ก็ดีใจน่ะสิ กินเสร็จยัง ฉันง่วงแล้ว จะได้กลับไปนอน” เอวาลุกขึ้น นิครู้ว่าเพื่อนฝืนยิ้ม
นิคแยกกลับบ้าน เอวาขึ้นห้องบนคอนโดฯ นั่งมองภาพถ่ายสมัยเป็นนักศึกษาที่ถ่ายร่วมกันกับยุทธการด้วย นึกรำพึงจะบอกใครได้อย่างไร ว่าใจตนคิดอะไรอยู่...
และแล้ว ตะวันฉายก็แต่งตัวเป็นหญิง สวมวิกผมยาวลงมาหายุทธการที่ล็อบบี้ เขาตำหนิ
“ซันนี่ชอบทำอะไรแปลกๆอยู่เรื่อยเลยนะ โดย เฉพาะช่วงนี้มีอะไรปิดบังพี่อยู่หรือเปล่า”
ตะวันฉายปฏิเสธ เขายังถามแล้วหายไปไหนมา เธออ้างว่ากำลังหาข้อมูลเขียนนิยาย เขามองอย่างคาดคั้น ถ้าจริงจะช่วยหาเหมือนสมัยเรียนที่ตนช่วยหาข้อมูลทำรายงาน
“แหม...นั่นมันสมัยเรียน ซันทำเอาคะแนน แต่ตอนนี้มันเป็นงานของซัน ซันต้องทำเอง”
“ซัน พี่ขอถามตรงๆนะ ที่ซันหายไปน่ะ เรื่องงานหรือว่า...ซันมีใคร”
ตะวันฉายโอดโอยว่าตนทำงานจริงๆ ยุทธการโล่งใจบอกเธอว่าพ่อกับแม่ตนให้นัดไปทานข้าว เธอขอเวลาแล้วจะติดต่อไป เขาถอนใจที่ต้องรออีก เธอไม่รู้จะตอบอย่างไร...
หลังจากนั้น ตะวันฉายก็ค่อยๆไขกุญแจบ้าน เดินย่องเข้าตัวบ้าน แล้วต้องตกใจร้องเสียงหลงเมื่อเมฆโผล่พรวดออกมา เขาเองก็ตกใจไปด้วย “ทำไมเสียงนายเหมือนผู้หญิงอีกแล้ว”
“ก็ผมบอกแล้วไง เวลาตกใจมันก็เป็นแบบนี้ แล้วคุณมาหลบทำไมอยู่นี่ล่ะครับ”
เมฆย้อนว่าเธอต่างหากที่หลบไปไหนมา ตะวันฉายโกหกว่ามือถือเงินหมดจึงออกไปโทร.หาพ่อแม่ เขาแขวะต้องนั่งแท็กซี่ไปด้วยหรือ เธอตาโพลงอึกอักหาข้อแก้ตัว
“เอ่อ...ผมหิว เลยไปหาก๋วยเตี๋ยวทานด้วยครับ”
เมฆเห็นเธอซ่อนถุงอะไรไว้ข้างหลัง จึงถามว่าถืออะไรมา ตะวันฉายรีบกำถุงแน่น บอกว่าเป็นขนมแล้วพยายามเลี่ยงขอตัวไปนอน ถ้าเขาไม่มีอะไรจะใช้ตน
เมฆมองไล่หลัง “มันจะเยอะไปไหน ก็แค่บอกว่าจะไปหาแฟนหนู เอ๊ยแฟนผมก็จบ”
ooooooo
วันรุ่งขึ้น ตะวันฉายจัดการแต่งตัวให้หมอกไปโรงเรียน หมอกไปเคาะเรียกเมฆ เขาเปิดประตูออกมาในสภาพนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียว ตะวันฉายสะดุ้งหันหน้าหนีทันที เมฆให้หมอกลงไปทานข้าวก่อนเดี๋ยวตามลงไป แต่หมอกจะรอลงไปพร้อมพ่อ
เมฆจับไหล่ตะวันฉาย เธอตกใจเบี่ยงออก เขาบอกให้เธอเข้ามารอในห้อง เธอลังเลก่อนจะเดินตามหมอกเข้าไป เมฆวานเธอหยิบกางเกงยีนส์ตัวไหนก็ได้ในตู้ให้ที เธอแอบเบ้ปากแต่พอเปิดตู้เห็นลิ้นชักก็นึกได้ ลองดึงดูไม่มีชั้นไหนเปิดได้เลยยิ่งข้องใจ...เมฆเร่ง เธอหยิบกางเกงส่งให้ตัวหนึ่ง เขาปลดผ้าเช็ดตัวออกเหลือบ็อกเซอร์
ตะวันฉายตกใจ เขาส่งผ้าให้เอาไปตาก เธอรับมาหน้าแดงเขินทำอะไรไม่ถูก เมฆใส่กางเกงเสร็จก็ไปล็อกตู้เอากุญแจใส่กระเป๋ากางเกง จูงลูกลงไปทานข้าว ตะวันฉายเข่นเขี้ยวทำไมต้องล็อก
พอเมฆขับรถไปส่งหมอก ตะวันฉายก็มาเลียบเคียงถามเก่งว่า ทำไมเมฆถึงต้องล็อกกุญแจตู้ในห้อง เก่งบอกไปอย่างที่คิดว่า คงมีเอกสารสำคัญพวกโฉนดที่ดิน หรือเงินทอง
“ก็คงจะจริงนะพี่ ไม่เคยเห็นแกวางกุญแจทิ้งไว้ที่ไหนเลย ผมเองยังเพิ่งเห็นไอ้กุญแจนี่เมื่อเช้านี้เอง”
“โอ๊ย...ก็ไม่ขนาดนั้นหรอก เวลาคุณเมฆเล่นดนตรีเพลินๆ พี่ก็เคยเห็นแกวางทิ้งไว้บนโต๊ะทำงานประจำ”
ตะวันฉายเริ่มมีความหวัง หาดินน้ำมันมาเตรียมไว้แอบปั๊มกุญแจ...เผอิญ บก.หนังสือโทร.มาถามว่านิยายที่ให้กลับมาแก้ไข เรียบร้อยหรือยัง ตนจะต้องส่งให้กรรมการอ่าน เธอดีใจที่ยังได้โอกาสรับปากแข็งขันจะรีบส่งไปให้... แต่แล้วมานั่งเครียดที่ทุกอย่างประดังมาพร้อมกัน
สุดท้ายก็เดือดร้อนเอวาอีกจนได้ ตะวันฉายให้เอวาไปเอาโน้ตบุ๊ก ผ้าอนามัย และยาแก้ปวดท้องที่คอนโดฯมาให้ ทั้งสองนัดเจอกันแถวบ้านเมฆ เอวาข้องใจว่าเพื่อนคิดจะอยู่ยาวเลยหรือ
“ตอนนี้ฉันจะเสียเวลาไม่ได้แล้ว ยังไงก็ต้องเริ่มแก้งาน”
“แต่แกยังไม่เจอพี่ธีเลยนี่”
“ไม่ต้องห่วงนะ ฉันกำลังจะได้ข้อมูลพี่ธีแล้ว”
เอวาตื่นเต้นไปด้วยอดถามไม่ได้ว่าด้วยวิธีไหน ตะวันฉายตอบว่า วิธีโจรอย่างที่เพื่อนเคยแนะนำ เอวาถึงกับอึ้ง...สองคนแยกกันกลับ ตะวันฉายแอบเอาโน้ตบุ๊กเก็บในห้อง แล้วเดินตัวงอจะไปเข้าห้องน้ำ เมฆเดินมาพอดี เธอรีบซ่อนผ้าอนามัยในเสื้อ เมฆถามเป็นอะไร เธอตอบเขาว่าปวดท้องแล้วตรงไปเคาะประตูห้องน้ำ ซึ่งเก่งอาบน้ำอยู่ เก่งเปิดประตูพันผ้าเช็ดตัวหัวหูยังเปียกออกมา เธอรีบสวนเข้าไปโดยไม่สนใจว่าเขายังอาบไม่เสร็จ
เมฆตามมาเห็นแปลกใจ จึงยืนรอจนเธอออกมา เธอตกใจรีบซ่อนห่อผ้าอนามัย
“คุณเมฆทำไมมาอยู่นี่ครับ”
“ก็ตามนายมาน่ะสิ เห็นแปลกๆ”
ตะวันฉายโกหกว่าท้องเสีย แต่เขายังสงสัยทำไมเข้าเดี๋ยวเดียว เธอแก้ตัวว่าเป็นไม่มาก เขาจะพาไปหาหมอ เธอรีบบอกว่าซื้อยามาแล้ว เขาขอดูว่าซื้อมามั่วหรือเปล่า เธอชักหงุดหงิดบอกว่าไม่มั่วเพราะกินยานี้ประจำ แล้วตัดบทขอตัวไปนอนพัก เก่งมองด้วยความงงว่าอาการแปลกๆ เมฆพึมพำเหมือนจะรู้ว่าเธอเป็นอะไร
ooooooo
ระหว่างวัน เมฆเล่นดนตรีเพลินอยู่ วางพวงกุญแจทิ้งไว้บนโต๊ะ เก่งเข้ามาดูดฝุ่น เขาจึงหยุดเล่นแล้วเดินไปดูตะวันฉาย เพราะเห็นว่าเงียบอยู่ในห้อง
ตะวันฉายนอนหลับ แผงยาแก้ปวดประจำเดือนยังวางอยู่กับแก้วน้ำ เสียงเคาะประตูปลุกเธอสะดุ้งตื่นรีบคว้าแว่นมาใส่ไปเปิดประตู เมฆถามว่าอยากทานอะไรจะให้เก่งไปซื้อ แล้วเสนอข้าวต้ม เธอพยักหน้าเพลียๆ เมฆให้นอนต่อ เขาเดินตามเข้าไปดูว่าเธอทานยาอะไร
“นี่มันยาแก้ปวดประจำเดือนนี่”
ตะวันฉายหน้าเจื่อน เมฆแขวะไม่เคยเห็นแฟนกินบ้างหรือ เธอส่ายหน้า เขาถอนใจถามตอนซื้อบอกคนขายว่าอย่างไร เธอบอกไปว่าปวดท้อง
“สงสัยคนขายคงเห็นว่านายเหมือนผู้หญิงมั้ง” เมฆขำ
“ตกลงว่าไม่ใช่ยาแก้ปวดท้องเสียหรือครับ” ตะวันฉายกลบเกลื่อน
เมฆย้อนถามแล้วหายไหม เธอพยักหน้า เขาจึงแกล้งว่าแปลกนะ ท้องเสียกินยาแก้ปวดประจำเดือนแล้วหายได้ ตะวันฉายทำหน้ากระอักกระอ่วนไม่น่าพลาด... เมฆออกมาสั่งเก่งไปซื้อข้าวต้ม เก่งถามถึงอาการซัน เมฆตอบว่าไม่น่าห่วงเพราะเป็นอยู่ทุกเดือน เก่งฟังแล้วงง
เวลาผ่านไป อาการปวดท้องของตะวันฉายยังไม่หายดี มีคนมาเคาะประตู เธอคิดว่าคงเป็นเมฆอีกจึงหงุดหงิดลุกมาเปิด แต่กลายเป็นหมอกยืนถือดอกไม้ดอกหนึ่ง บอกว่ามาเยี่ยมและจะช่วยให้หาย หมอกทำท่าเสกคาถาเป่าเพี้ยง เธอเล่นด้วยทำตัวสั่นแล้วบอกว่าหายแล้ว เขาดีใจ
อ่านละคร ตะวันฉายในม่านเมฆ ตอนที่ 5 วันที่ 22 ธ.ค. 55
ตะวันฉายในม่านเมฆ บทประพันธ์โดย ภาวินตะวันฉายในม่านเมฆ บทโทรทัศน์โดย
กฤษณ์ มงคลเกษม,พิมพ์พชา รุ่งประพันธ์,วิวัฒน์ กฤษณาเวศน์
ตะวันฉายในม่านเมฆ กำกับการแสดงโดย ชาตโยดม หิรัณยัษฐิติ
ตะวันฉายในม่านเมฆ ดำเนินการผลิต ณัฐพงศ์ เหมือนประสิทธิ์เวช
ตะวันฉายในม่านเมฆ ผลิตโดย บริษัท เมคเกอร์ กรุ๊ป จำกัด
ที่มา ไทยรัฐ