@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร แรงปรารถนา ตอนที่ 1 วันที่ 4 ม.ค. 56

อ่านละคร แรงปรารถนา ตอนที่ 1 วันที่ 4 ม.ค. 56

ท่ามกลางตึกระฟ้ารูปทรงทันสมัยใจกลางกรุงหลายๆ ตึก หนึ่งในอาคารออฟฟิศสูงสง่านั้น ที่หน้าตึกมีป้ายชื่อบริษัท “NOP ACHITECT” เด่นหรา

ภายในห้องทำงานที่ตกแต่งดูทันสมัย มีภาพถ่ายพิทยาที่ได้รับรางวัลสถาปนิกหลายรางวัลแขวนบนกำแพง ตามชั้นต่างๆ ของตู้โชว์ดีไซน์เก๋มีถ้วยรางวัล โล่รางวัล โทรศัพท์มือถือวางบนโต๊ะทำงานที่หน้าจอกำลังกระพริบเลยได้รู้ว่าเสียงเพลงที่แว่วดังมานั้นก็คือเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์มือถือเครื่องนี่เอง หน้าจอมือถือขึ้นชื่อ “สุอาภา”

รถสปอร์ตคันหนึ่งแล่นอยู่บนถนนด้วยความเร็ว แซงคันโน้นปาดคันนี้อย่างไร้มารยาท ภายในรถ สุอาภาสวมแว่นดำ ใส่บลูทูธกำลังรอสายแต่ไม่มีใครรับ เธอหัวเสีย ถอดบลูทูธปาลงเก้าอี้ข้างๆ ในทันที
สุอาภาสีหน้าเอาเรื่อง อารมณ์เสียทันควัน


“ทำไมไม่รับโทรศัพท์”
เธอตัดสินใจกลับรถกลางถนนกะทันหันแบบไม่แคร์หน้าไหนด้วยความโมโห ทำเอารถที่แล่นตามมาเบรกกันระนาว ยินเสียงบีบแตรดังลั่น

ภายในห้องประชุมที่ออฟฟิศ นพอาคิเทค พิทยา พิพัฒนะ กำลังพรีเซ้นต์ให้คนในห้องฟังด้วยท่าทางที่คล่องแคล่ว ภาพตึกบนจอหมุน 360 องศาทำให้ผู้ร่วมประชุมมองพิทยาด้วยสายตาที่ชื่นชมและพึงพอใจ

รถสุอาภาแล่นมาจอดหน้าตึกอย่างแรง รปภ.เห็น รีบตาลีตาเหลือกมาเปิดประตูให้ และแสดงความเคารพ
“สวัสดีครับ”
เธอไม่สนใจ ก้าวลงจากรถแล้วรีบเดินเข้าไปในตึกทันที รปภ.หันไปมองตามสีหน้าไม่ดี

สุอาภาก้าวเดินมาตามทางในล็อบบี้ออฟฟิศนพอาคิเทคอย่างมั่นใจ พนักงานแถวนั้นหันไปมองเธอเป็นตาเดียวด้วยใบหน้าตื่นตระหนก หวาดระแวง เดาออกว่าจะต้องมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น ไม่ว่าสุอาภาเดินไปทางไหน พนักงานก็พากันหลบ บรรยากาศมาคุขึ้นมาทันที
โอเปอเรเตอร์ชะโงกหน้ามองตามสุอาภาแล้วรีบกดโทรศัพท์ด้วยความตื่นเต้น
“พี่กรองทิพย์คะ”

สุอาภาเดินเข้ามา พนักงานที่ยืนและเดินอยู่ตรงทางเดินรีบเบี่ยงตัวหลบกันเป็นแถว ทันใดนั้น กรองทิพย์รีบพุ่งออกมาขวาง เธอหยุดกึก กรองทิพย์ยกมือไหว้ด้วยความนอบน้อม
“สวัสดีค่ะคุณสุอาภา”
สุอาภาถอดแว่นตาดำ หน้าเหวี่ยงเอาเรื่องจนกรองทิพย์จับสังเกตได้และเริ่มฝ่อ
“นายนั่นอยู่ที่นี่รึเปล่า”
กรองทิพย์ทำงง
“นายนั่น ใครคะ”
ด้านหลังกรองทิพย์ พนักงานแถวนั้นหันมามองด้วยความอยากรู้
สุอาภาระเบิดอารมณ์หงุดหงิดบอก
“นายพิทยา”
พนักงานรีบแยกย้ายกันไปทำงานทันทีด้วยความกลัว กรองทิพย์สะดุ้ง
“อ๋อ...คุณพิทยา อยู่ค่ะอยู่”
กรองทิพย์ยังพูดไม่ทันจบ สุอาภาเดินออกไปทันที กรองทิพย์หันขวับด้วยความตกใจ
“อ่ะ...อ้าว”
กรองทิพย์รีบเร่งฝีเท้าเดินตามไปข้างๆ
“คุณสุอาภามีธุระอะไรกับคุณพิทยา เดี๋ยวพี่ทิพย์เรียนให้ค่ะ คือว่าคุณพิทกำลังประชุม”
สุอาภาหยุดเดินหันมา กรองทิพย์ไม่ทันตั้งตัวเบรกเอี๊ยด
“ประชุมแล้วไง?! ถ้าฉันต้องการเจอ...ก็ต้องได้เจอ”
กรองทิพย์พูดไม่ออก เธอเดินต่อไป กรองทิพย์รีบตามไปอย่างไม่ลดละแต่ไม่ทัน เพราะ
เธอใกล้จะถึงห้องประชุม แต่กลับเจอ ปวีณา ยืนขวาง กางแขนเอาไว้ เธอเบรกแทบไม่ทัน ฝ่ายกรองทิพย์รีบจ้ำตามมาจนทันพลางหอบแฮ่ก
“คุณจะเข้าไปไม่ได้นะคะ”
สุอาภาโมโหมากขึ้นถาม
“เธอเป็นใคร?! มีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉัน”
ปวีณาทำใจดีสู้เสือบอก
“สิทธิ์ที่ฉันเป็นผู้ช่วยคุณพิทค่ะ”
สุอาภาไม่พอใจอย่างแรง กรองทิพย์ตกใจที่ปวีณากล้าพูดเช่นนั้น ทั้งคู่กลืนน้ำลายเอื๊อกด้วยความกลัว

ภายในห้องประชุม พิทยายังคงพรีเซนต์ต่อหน้าผู้ร่วมประชุม
“ลูกค้าต้องการให้คนที่เดินเข้ามาในตึกรู้สึกว่า ได้หลุดเข้ามาอยู่อีกโลกที่สงบและเป็นส่วนตัว เราจะเน้นไปที่การใช้กระจกที่ออกแบบหนาขึ้นมาเป็นพิเศษ เพื่อกันเสียงจากภายนอก”
ยังไม่ทันที่พิทยาจะพูดจบ เสียงโวยวายก็ดังขึ้น พิทยากับคนในห้องหันขวับไปมองว่าเกิดอะไรขึ้นที่หน้าห้อง

หน้าห้องประชุม สุอาภาพยายามจะแทรกตัวผ่านปวีณากับกรองทิพย์ที่ยืนขวางประตูเข้าไปให้ได้
“หลีก!”
“คุณสุอาภาเข้าไปไม่ได้จริงๆค่ะ” กรองทิพย์บอก
“ฉัน-บอก-ให้-หลีก!”
กรองทิพย์กับปวีณาขวางสุดตัว ทันใดนั้นประตูห้องประชุมเปิด ทำให้กรองทิพย์กับปวีณาแทบหงายหลัง
“ว๊าย!”
พิทยาเดินออกมากับพนักงาน ทันทีที่เห็นสุอาภา ทั้งพิทยาและพนักงานต่างชะงัก

ทั้งพิทยากับสุอาภามองหน้ากันอย่างท้าทาย
ภายในห้องทำงานของพิทยาขณะนั้น สุอาภาหันขวับมาทางพิทยาสีหน้าเหวี่ยงสุดฤทธิ์ แต่พิทยาสีหน้านิ่งมาก

“ทำไมไม่รับโทรศัพท์...ฉันโทรจนปวดนิ้วไปหมดแล้ว”
“การที่ผมไม่รับ คุณก็น่าจะฉลาดพอที่จะรู้ว่าผมกำลังติดธุระ”
“นายด่าฉันว่าโง่เหรอ?!” สุอาภาพูดด้วยความฉุน
“ครับ”
ภายนอกห้อง...กรองทิพย์กับปวีณาได้ยินเสียงที่ดังออกมา ต่างมองหน้ากันด้วยสีหน้าไม่สู้ดี
ภายในห้อง..สุอาภากำมือแน่นด้วยความโมโห
“ไอ้...!”
พิทยาสวนกลับทันที
“อย่ามาขึ้นไอ้ที่นี่ อย่าให้ผมต้องสอนว่าผู้ดีเค้าพูดกันยังไง”
สุอาภาโมโหมากขึ้นไปอีก
“ไอ้พิทบูล !! นายไม่มีสิทธิ์มาสอนฉัน อย่าลืมว่านายเป็นลูกจ้าง”
“ผมเป็นลูกจ้างกินเงินเดือนบริษัท ไม่ใช่ลูกจ้างส่วนตัวของคุณ สุอาภาขยับมาประจันหน้ากับพิทยา”
พิทยาพยายามอดกลั้น เธอพูดต่อ
“เงินบริษัทป๋าก็เท่ากับเงินฉันด้วย นายจะยะโสโอหังกับใครๆในบริษัทได้ทุกคน แม้กระทั่งกับป๋า แต่ไม่ใช่ฉัน คืนนี้ฉันมีนัด นายต้องขับรถไปส่งและต้องรอรับฉันกลับ”
“รถคุณก็มี”
“แต่ฉันต้องการให้นายขับ ฉันมองไม่เห็นว่าจะหาคนขับรถที่ไหนเหมาะไปกว่านาย นายจะได้รู้ฐานะของตัวเอง”
สุอาภายิ้มเยาะ พิทยาขยับมาใกล้สุอาภา
“จำไว้ว่าที่ผมยอม ไม่ใช่เพราะคุณแต่เป็นเพราะคุณอา” พิทยาบอก
“จะเพราะใครยังไงก็ช่าง นายก็แพ้ฉันอยู่ดี”
สุอาภายิ้มอย่างผู้ชนะก่อนสวมแว่นดำแล้วเดินออกไป พิทยาหัวเสีย

ประตูเปิดพรวด...กรองทิพย์กับปวีณารีบก้มหน้าก้มตาทำงาน สุอาภาเดินออกไป ปวีณามองตามสุอาภาไม่พอใจ

ภายในห้องชงกาแฟ ปวีณาชงกาแฟไปด่าสุอาภาให้กรองทิพย์ฟังไป
“คุณสุอาภานี่ยังไงนะ มาหาเรื่องคุณพิทได้ไม่เว้นแต่ล่ะวัน”
กรองทิพย์กินขนมไปเมาท์ไปด้วย
“ลูกคุณหนูเอาแต่ใจก็งี้แหละ พ่อให้ท้ายพี่ให้ท้ายตามใจจนเคย อะไรที่ผิดก็บอกว่าถูก จะมีก็แต่คุณพิทคนเดียวที่ไม่ยอมลงให้ เธอก็เลยไม่ชอบ”
ปวีณาหงุดหงิดบอก
“ถ้าเป็นน้องเป็นนุ่ง แป๋วจะจับมาตีก้นให้เข็ด”
กรองทิพย์ตกใจรีบดูดนิ้วแล้วลุกมายืนข้างๆ พูดและหันไปมองรอบๆอย่างระวัง
“ชู่ว์..อย่าเสียงดัง พวกชเลียร์ในนี้เยอะ เกิดใครได้ยินเข้า เธอจะโดนไล่ออก”
ปวีณาฮึดฮัดโกรธแทนพิทยา

ภายในออฟฟิศรวีพรรณ ชุมพลกำลังพรีเซนต์งานให้นักธุรกิจชาวต่างชาติฟัง มีการฉายพาวเวอร์พ้อยท์บนจอใหญ่ในห้อง
รวีพรรณเป็นผู้หญิงเก่ง คล่องแคล่ว และมืออาชีพมาก เหล่านักธุรกิจต่างชาติมองรวีพรรณด้วยสีหน้าชื่นชมและพึงพอใจ
“You are incredible. We agreed to work with you.”
รวีพรรณดีใจมากบอก
“Thank you. We will not let you down.”
รวีพรรณกับนักธุรกิจต่างชาติจับมือเชคแฮนด์

รวีพรรณออกมาส่งนักธุรกิจชาวต่างชาติ ต่างร่ำลากัน เมื่อนักธุรกิจต่างชาติเดินออกไป ระหว่างนั้นสินีนาฎเดินปรบมือเข้ามาหา รวีพรรณหันไปยิ้ม
“เก่งจริงเพื่อนเรา สมกับเป็นผู้จัดการฝ่ายการตลาด หาลูกค้ารายใหญ่ให้บริษัทได้สองรายติดกันในหนึ่งอาทิตย์”
รวีพรรณยิ้มบอก
“โชคช่วยด้วยมากกว่าจ๊ะ”
“เครียดเรื่องงานมานาน ไปงานแฟชั่นวีคกับฉันคืนนี้มั้ยล่ะ” สินีนาฎถาม
“ฉันไปไม่ได้”
สินีนาฎแอบเซ็งบอก
“นัดแฟนไว้ล่ะสิ”
รวีพรรณยิ้มรับ แววตาเป็นประกายขึ้นมาทันที

พิทยาสีหน้าแย่รู้สึกผิด เดินไปคุยโทรศัพท์มือถือไปอยู่ที่ออฟฟิศ
“ขอโทษนะรวี ผมไปไม่ได้แล้ว” พิทยาบอก
รวีพรรณผิดหวังมาก
“งานเยอะใช่มั๊ยคะ”
พิทยาจำต้องโกหก
“ครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ รวีเข้าใจ เราไปทานข้าวกันเมื่อไหร่ก็ได้ พิทอย่าโหมงานหนักมากนะ รวีเป็นห่วงค่ะ”
รวีพรรณวางสาย สีหน้าครุ่นคิด แล้วก็กดบีบีไปหาสินีนาฎ “เย็นนี้ฉันไปกับเธอได้แล้ว”

เวลาเย็น ที่บ้านหลังใหญ่ของสุอาภา พิทยายืนรออยู่ที่รถ พลางมองนาฬิกาด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์ ไม่นาน... สุอาภาเดินออกมาในชุดเปรี้ยวปรี๊ด ราตรีสั้นรัดรูปเปลือยไหล่หนึ่งข้างอย่างเซ็กซี่ พิทยาหันไปเห็นก็ผงะไปเล็กน้อยตามประสาผู้ชายที่เห็นผู้หญิงสวยเซ็กซี่
เธอเดินมาข้างรถสั่ง
“เปิดประตู”
พิทยาเปิดประตูด้านคนขับ แล้วเข้าไปนั่ง ไม่ทำตามคำสั่งของเธอ

ทำเอาสุอาภาหัวเสียจำต้องเปิดขึ้นไปนั่งข้างหลังเอง
รถสุอาภาแล่นอยู่บนถนน พิทยาเป็นคนขับในขณะที่สุอาภานั่งถ่ายรูปตัวเองทำหน้าแอ๊บแบ๊ว...แล้วกดส่งบีบีกับเพื่อน พลางหัวเราะคิกคัก

พิทยาเหลือบมองเธอทางกระจกด้านหน้าด้วยสีหน้าเอือมๆ สุอาภาหันมา เขารีบหลบสายตา
“เปิดเพลง ฉันบอกให้เปิดเพลง!”
พิทยายังนั่งนิ่งพูดตอบกวนๆ
“อ้าว คุณพูดกับผมเหรอ”
“ก็ในนี้มีใครให้ฉันพูดด้วยมั๊ย”
“ผมนึกว่าคุณพูดกับตัวเอง เห็นเมื่อกี้ยังหัวเราะคนเดียวได้เลย”
สุอาภาฉุน พิทยายังไม่เปิดเพลงให้
“อย่ามากวนประสาท แค่เปิดเพลง ทำไมถึงช้าแบบนี้”
“ผมกำลังเลี้ยวรถอยู่ คุณไม่เห็นเหรอ หัดรอบ้างสิ”
สุอาภาหัวเสีย วางบีบีไว้บนเบาะข้างตัว ก่อนจะยื่นหน้ามาข้างๆพิทยาแล้วกดเปิดเพลงด้วยตัวเอง
พิทยาชะงัก หันไปเห็นหน้าเธอในระยะใกล้มาก กลิ่นน้ำหอมของเธอลอยเตะเข้าจมูกทำให้เขาเสียสมาธิ
สุอาภาเห็นพิทยาขับพุ่งใส่รถคันหน้าก็ตกใจ
“ระวัง”
พิทยาหันไปเห็น...ตกใจ เบรกเอี๊ยด!!
สุอาภาตัวพุ่งไป ทำให้หน้ากระแทกกับคอนโซล พิทยาตกใจรีบเอารถจอดข้างทางแล้วหันมาดู
“คุณแต!”
สุอาภาหันมาจมูกชนกับจมูกพิทยา ทั้งคู่ชะงัก แล้วเธอก็ผลักอกเขาอย่างแรง
“นายจงใจแกล้งฉันใช่มั๊ย”
“ถ้าคุณไม่มาทำยึกๆยักๆตรงนี้ ผมก็ไม่เสียสมาธิหรอก”
สุอาภาหงุดหงิด พยายามจะดันตัวไปข้างหลัง แต่ลำบากมากจึงโวยวาย
“ไอ้เกียร์บ้า!!มันทิ่มท้องฉัน ดันมันขึ้นไปที”
พิทยาเข้าเกียร์จาก N จะไป P แต่จังหวะที่ดันเกียร์ขึ้นไปที่ P มือกลับไปโดนหน้าอกสุอาภาเข้าอย่างจัง
ทั้งคู่ตกใจ
สุอาภาแหกปากลั่นรถ “อ๊าย!”
พิทยารีบยกมือขึ้นบอก
“ผมไม่ได้ตั้งใจ”
สุอาภาดันตัวขึ้นมานั่งด้านหลังได้สำเร็จ ผมเผ้ายุ่งเหยิงและอายจนทำหน้าไม่ถูก ทำให้พิทยาอดขำออกมาไม่ได้
“ขำไร รีบออกรถสิ”
พิทยาส่ายหัวแล้วกระชากรถออกไปอย่างแรง ทำให้สุอาภาหน้าแทบคะมำอีกหน เสียงกรี๊ดดังลั่นออกมาอีก

บรรยากาศของการเปิดแฟชั่นวีควันแรก ผู้คนมากมาย มีนักข่าว เซเลบ ไฮโซ เดินเข้างาน
รถสุอาภาแล่นเข้ามาจอด พราวพิไลเห็นรถเพื่อนมาก็รีบเดินมารับ สุอาภาลงจากรถทางด้านหลังทำให้พราวพิไลแปลกใจ
“ใครขับรถมาให้แก”
สุอาภาไม่ตอบ เคาะกระจกข้างคนขับ กระจกถูกลดลง พราวพิไลจ้องเข้าไปข้างในเห็นพิทยาก็ตะลึงในความหล่อ
“เปิดมือถือไว้ด้วยแล้วอย่าไปไหนไกล เสร็จแล้วจะโทรหา” สุอาภาบอก
พราวพิไลยิ้มพร้อมโบกมือให้พิทยาแบบอ่อยๆ แต่เขาสีหน้านิ่งมากแล้วปิดกระจกขึ้น พราวพิไลหน้าแตกเพล้ง!! พิทยาขับรถออกไป
“นี่แหละนายพิทยา ที่ฉันเคยเล่าให้แกฟัง”
“หยิ่งยะโสอย่างที่แกว่าจริงๆ เห็นว่าหล่อนะ ถึงให้อภัย” พราวพิไลบอก
“ทางที่ดีแกอย่าไปยุ่งกับเค้าเชียว ถ้ายังไม่ได้ฉีดยากันพิษสุนัขบ้า”
“ว๊าย!! แม่คนปากร้าย”
สุอาภายิ้มๆ แล้วทั้งสองคนก็เดินเข้าไปในงานพร้อมกัน นักข่าวเห็นสุอาภาก็รีบสะกิดกันให้ถ่ายรูป
นักข่าวพูดกับเพื่อนนักข่าวว่า
“คุณสุอาภาลูกสาวคนเล็กของคุณนพเจ้าพ่อด้านอสังหาริมทรัพย์ จอมขโมยซีน ดูซิงานนี้จะได้เป็นทอล์ก ออฟ เดอะทาวน์อีกมั้ย”
นักข่าวตามสุอาภาเข้าไป ไม่นานรวีพรรณ สินีนาฏกับเพื่อนๆ เดินมาถึง
รวีพรรณมองไปรอบๆดูไม่ค่อยชอบ
“คนเยอะขนาดนี้เลยเหรอ”
“เดินแบบนะยะไม่ได้เดินจงกรมจะได้เงียบๆ” สินีนาฎบอก
รวีพรรณหน้าเจื่อน แล้วก็เดินเข้าไปที่หน้างานพร้อมกับสินีนาฎและเพื่อน

บริเวณ Photo Backdrop ที่หน้างานแฟชั่นโชว์ ไฮโซ เซเลบสาวตัวแม่โพสท่าคู่กับพี่ดีไซน์เนอร์เกย์รุ่นใหญ่ซึ่งเป็นเจ้าของงาน นักข่าวรัวแฟลชระนาว
สุอาภากับพราวพิไลกำลังเดินเข้างาน เธอมองเห็นไฮโซจากในระยะไกล พราวพิไลมองอย่างจิกๆ
“ก็อปปารีส ฮิลตันมาแบบสำเนาถูกต้องเชียวนะยะ”
สุอาภาเหล่มองไฮโซที่โดดเด่นเอาหน้าอย่างไม่ค่อยพอใจ
ที่มุมหนึ่งของงาน รวีพรรณกับสินีนาฏเดินมาเห็นสุอาภาจากระยะไกล
“นั่นมันยายกระแต ลูกสาวเจ้านายพิทนี่” สินีนาฏ บอก
รวีพรรณเหลียวไปมองสุอาภาที่สวยเด่นมีออร่ามาแต่ไกล

ที่หน้างาน ดีไซน์เนอร์หันมาเห็นสุอาภาเข้างานก็ดี๊ด๊า
“น้องแต!”
ดีไซน์เนอร์พุ่งเข้าไปหาสุอาภา พร้อมแนบแก้มซ้ายขวาทักทายประสาเซเลบ
“เบบี๋... ลูกสาวของพี่ มามะมาถ่ายรูปกันหน่อยมา”

อ่านละคร แรงปรารถนา ตอนที่ 1 วันที่ 4 ม.ค. 56

ละครแรงปรารถนา บทประพันธ์โดย อาริตา
ละครแรงปรารถนา บทโทรทัศน์ : ปณธี
ละครแรงปรารถนา กำกับการแสดง : ยุทธนา ลอพันธ์ไพบูลย์
ละครแรงปรารถนา แนวละคร : โรแมนติก - ดราม่า
ละครแรงปรารถนาดำเนินงานสร้าง : บริษัทละครไท จำกัด โดย หทัยรัตน์ อมตวณิชย์
ละครแรงปรารถนา ออกอากาศ : ทุกวันศุกร์-อาทิตย์ เวลา 20.30 น. ช่อง 3 (ต่อจากเหนือเมฆ)
ที่มา manager