@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร แรงปรารถนา ตอนที่ 8/5 วันที่ 17 ม.ค. 56

อ่านละคร แรงปรารถนา ตอนที่ 8/5 วันที่ 17 ม.ค. 56

รวีพรรณมองพราวพิไลแปลกๆ สุอาภากับพิทยายังไม่รู้สึกอะไร
“ยำสารพัด”พิษ” ...อุ๊ยไม่ใช่..ยำสารพัดเห็ด แล้วก็...ปลาตีสองหน้า เอ๊ย อ่านผิดอีกแล้ว ปลาสองรส ไม่รู้เป็นอะไรพูดผิดอยู่ได้ เฮอะๆๆ”
พราวพิไลหันไปทางรวีพรรณกับพิทยา สุอาภามองเพื่อน พนักงานเอาเมนูคืนแล้วเดินออกไป
รวีพรรณมองพราวพิไลอย่างไม่พอใจที่โดนแขวะ

อาหารวางเต็มโต๊ะ รวีพรรณตักแกงส้มให้พิทยา พราวพิไลหงุดหงิดกระซิบสุอาภา
“ทำตัวอย่างกับเป็นเมียคุณพิท ทั้งๆที่แกก็นั่งอยู่”



“ช่างเหอะพราว”
พราวพิไลฮึดฮัด โกรธแทนเพื่อน
“ขอบใจมากรวี”
พิทยากลับเอาชามแกงส้มส่งให้สุอาภา
“คุณแตทานก่อนนะครับ”
รวีพรรณหน้าแตกเพล้ง!! พราวพิไลสะใจมากแทบจะขำออกมา
“ขอโทษนะคะที่ไม่ได้ตักให้คุณแต เพราะคิดแต่ว่าพิทชอบแกงส้มก็เลยตักให้พิทก่อน”
“จริงๆผมก็ไม่ได้ชอบมากขนาดนั้นหรอกนะ”
รวีพรรณหน้าแตกเพล้ง!!อีกหน พราวพิไลแทบจะกลั้นหัวเราะเอาไว้ไม่ไหวเลยต้องพูดออกมา
“เวลาเปลี่ยน คนเราก็เปลี่ยนค่ะคุณรวี เมื่อก่อนอาจจะชอบของอย่างหนึ่งมาก แต่พอมาเจอของใหม่ที่ดีกว่าของเก่าก็เลยเปลี่ยนใจ ที่พูดเนี่ยหมายถึงแกงส้มนะคะ ...แหม..น่าทาน”
พราวพิไลรีบเปลี่ยนเรื่องแล้วตักแกงส้มกิน สุอาภาหันไปมองเพื่อนอย่างแปลกใจ แล้วพิทยาก็ตักอาหารให้สุอาภา เธอยิ้มขอบคุณ รวีพรรณมองอย่างไม่พอใจ
“คุณพิทนี่เอาใจภรรยาเก่งจริงๆ”
สุอาภาหันขวับ
“พราว”
“ฉันพูดอะไรผิดงั้นเหรอ คุณพิทคะ พราวพูดผิดตรงไหนที่บอกว่าแตเป็นภรรยาคุณ”
“พูดไม่ผิดหรอกครับ”
พราวพิไลหันไปทางสุอาภา
“เห็นมะ...ต้องพูดคำนี้บ่อยๆซะแล้ว แกจะได้ชิน ...จริงมั๊ยคะคุณรวี”
พราวพิไลจงใจพูดให้รวีพรรณรู้สึก
รวีพรรณพูดไม่ออก ได้แต่ยิ้มเจื่อนออกมา
สุอาภากระซิบถามเพื่อน
“วันนี้ผีเจาะปากแกให้มาพูดเหรอไง!”
พราวพิไลยักไหล่ไม่สนใจ รวีพรรณกำช้อนในมือแน่นด้วยความโมโหมากจนทนไม่ไหว
“รวีขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะคะ”
“ฉันไปด้วยค่ะ” สุอาภาบอก
สุอาภากับรวีพรรณลุกเดินออกไปด้วยกัน

สุอาภากับรวีพรรณเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกัน
“ต้องขอโทษแทนเพื่อนฉันด้วยนะคะที่พูดมากไปหน่อย”
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเองก็ต้องขอโทษเหมือนกัน มันเคยชินน่ะค่ะ...ปกติเวลาไปไหน พิทจะให้ฉันเป็นคนสั่งอาหารให้ทุกครั้ง เพราะฉันรู้ว่าเค้าชอบอะไรไม่ชอบอะไร อย่างกาแฟก็ต้องกาแฟสองช้อน น้ำตาลหนึ่ง ครีมไม่ต้อง หรืออย่างเวลาที่พิททำงาน เค้ามักจะทานแค่แซนวิชตอนเที่ยง ต้องเป็นแซนวิททูน่าด้วยนะคะ นั้นหล่ะของโปรดเค้าเลย”
สุอาภานิ่งไปที่รวีพรรณรู้ทุกอย่าง แต่เธอกลับไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพิทยาเลยซักอย่าง
“คุณรวีรู้จักพิทดีจริงๆนะคะ”
“เราเป็นแฟนกันมา 7 ปี คิดฝันที่จะมีอนาคตร่วมกันนี่คะ”
สุอาภาหน้าเจื่อน รวีพรรณทำเป็นตกใจ
“ฉันไม่ควรพูดออกไป คุณไม่พอใจฉันรึเปล่าคะ”
“ไม่ค่ะ ฉันเข้าใจ”
“คุณนี่ใจกว้างจัง ถ้าเป็นฉัน...แล้วมีคนมาทำแบบนี้ ฉันเล่นงานตาย ฉันพูดเล่นน่ะค่ะ คนอย่างฉันจะทำร้ายใครเป็น” รวีพรรณแอบเสียงโหดทำเอาสุอาภาอึ้ง
สุอาภายิ้มๆ แล้วรวีพรรณก็เดินหน้าเหี้ยมออกไป

ภายในห้องนอน เวลากลางคืน สุอาภานิ่งคิดแล้วก็ถอนหายใจออกมาอย่างรู้สึกไม่ดี
“เราไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับพิทจริงๆ ทั้งๆที่พิทรู้เรื่องเราดีทุกอย่าง”
สุอาภากลุ้มแล้วรู้สึกผิด ก่อนจะคิดว่าคงจะต้องทำอะไรซักอย่าง

เวลาเช้า สุอาภาบีบยาสีฟันวางไว้ให้พิทยาแล้วยิ้มพอใจ สุอาภาเอาผ้าเช็ดตัวมาวางไว้ในห้องน้ำให้ ภายในห้องแต่งตัว สุอาภาเตรียมชุดทำงานให้ หาเนกไทด์ที่เข้ากับเสื้อ เธอหาอยู่สองสามครั้งจนเจอเส้นที่พอใจแล้วก็เอามาคล้องคอตัวเองผูกไทด์ให้พิทยา

เสียงเคาะประตูดังขึ้น สุอาภาเดินมาเปิดประตู เจอพิทยายืนอยู่ เธอดูเก้อๆเขินๆ สองคนไม่พูดอะไร
พิทยาจะเข้ามา สุอาภาจะออกไป เป็นเช่นนี้อยู่ประมาณสองสามครั้ง จนกระทั่ง...พิทยาหลบ
“คุณแตออกมาก่อนครับ”
สุอาภาพยักหน้าแล้วรีบเดินออกไป พิทยาเดินเข้ามาในห้อง เธอตื่นเต้นไม่รู้ว่าพิทยาจะพอใจในสิ่งที่เธอทำหรือไม่

ภายในห้องน้ำ พิทยาเข้ามาก็ผงะเพราะเห็นยาสีฟันบีบไว้ให้แล้ว พิทยาอึ้ง เห็นผ้าเช็ดตัวถูกเตรียมไว้ให้แล้ว พิทยาก็อึ้งไปอีกหน... หันไปเห็นชุดที่เธอแขวนไว้ให้ ก็รู้สึกแปลกใจมากที่เธอทำให้เค้าทุกอย่าง

พิทยาเดินลงมาในชุดที่สุอาภาจัดเตรียมไว้ให้ สุอาภาเห็นก็ดีใจจนเผลอยิ้มออกมา พิทยาหันมา สุอาภารีบหุบยิ้มแทบไม่ทัน แล้วก็รีบเปลี่ยนเรื่อง หยิบแก้วกาแฟขึ้นมา
“ฉันชงกาแฟให้นาย”
พิทยาแปลกใจ
“คุณเนี่ยนะชงกาแฟให้ผม”
สุอาภาพยักหน้า พิทยารับแก้วกาแฟมองอย่างลังเลนิดนึงเพราะไม่แน่ใจในฝีมือสุอาภา แต่ก็ตัดสินใจดื่ม สุอาภามองลุ้น พิทยาชะงักบอก
“อร่อยมาก รสชาติที่ผมชอบเลย”
สุอาภาทั้งโล่งใจทั้งดีใจ พิทยาดื่มเข้าไปอีก
“ชงให้ผมดื่มทุกวันนะครับ”
พิทยายิ้มให้ สุอาภาพยักหน้าอย่างมีความสุข สองคนยิ้มอย่างรู้สึกดีต่อกัน

เวลาเช้า ภายในออฟฟิศ นพอาร์คิเทค ปวีณากับกรองทิพย์ถือป้าย “WELCOME”
“ยินดีต้อนรับคุณพิทค่ะ”
พิทยายิ้ม
“ขอบคุณนะครับ”
“กลับมาคราวนี้อย่าทิ้งพี่ไปอีกนะคะ พี่คิดถึง” กรองทิพย์บอก
พิทยารับคำอย่างขำๆ
“ครับ”
“แป๋วดีใจนะคะที่จะได้ช่วยงานคุณพิทอีกครั้ง”
พิทยาพยักหน้า แล้วบวรก็เดินเข้ามา
“ไม่มีการมีงานทำกันเหรอไงครับ”
ปวีณาหันไปมองบวรอย่างไม่พอใจ ทั้งสองคนมองเขม่นกันนิดๆ กรองทิพย์รีบจับแขนปวีณา
“มีสิคะคุณใหญ่ ไปทำงานก่อนนะคะ” กรองทิพย์ว่าพลางหันไปบอกพิทยา
กรองทิพย์รีบลากปวีณาออกไป บวรเบ้หน้าแล้วก็หันมาทางพิทยาก่อนจะยิ้มให้ เขาตบบ่าพิทยา
“ฉันแวะมาให้กำลังใจสำหรับการเริ่มงานวันแรกของแกไง มีอะไรโทรหาฉันได้ตลอดน้องเขย”
“ขอบคุณครับคุณใหญ่”
บวรเดินออกไป พิทยาหันมองรอบๆห้อง สีหน้ามีความสุขที่ได้กลับมายืนที่เดิม

บนโต๊ะอาหาร สุอาภานั่งทำแซนวิชทูน่า...เอาผักมาตกแต่งในกล่อง...เอาซอสมาบีบบนหน้าขนมปังเป็นรูปหน้ายิ้ม สุอาภาทำไปก็เลอะเทอะไป แต่ก็ภูมิใจเมื่อทำออกมาเสร็จ

บริเวณทางเดินภายในออฟฟิศ ปวีณาเดินอยู่กับกรองทิพย์
“เที่ยงแล้ว...ไปทานข้าวกันเถอะพี่ทิพย์ เดี๋ยวแป๋วจะชวนคุณพิทไปด้วย”
กรองทิพย์พยักหน้า แล้วทั้งคู่ก็หันไปเห็นรวีพรรณเดินเข้ามาพร้อมถือถุงกระดาษ สองคนอ้าปากค้าง
“นั่นมันแฟนเก่าคุณพิทนี่”
“มาทำไม”
สองคนมองหน้ากันด้วยความสงสัย

ภายในห้องทำงานของพิทยา รวีพรรณเปิดฝากล่องอาหาร ภายในเต็มไปด้วยปลาดิบ ซูชิ ดูดีและหรูมาก พิทยายืนมอง
“รวีรู้ว่าพิทมาทำงานวันแรก ต้องไม่ยอมไปทานข้าวเที่ยงแน่ๆ รวีก็เลยเอาอาหารมาส่ง แล้วก็จะนั่งทานเป็นเพื่อนพิทด้วยค่ะ”
“น่าทานมากเลยครับ”
รวีพรรณยิ้มพอใจ

สุอาภาเดินหิ้วถุงมาตามทาง แล้วก็เจอกับบวรที่เห็นถุงกล่องแซนวิสเข้าพอดี สุอาภาชะงัก
“อ้าวแต อะไรอ่ะ ของกินเหรอ”
“ใช่”
“กำลังหิวพอดีเลย” บวรจะคว้าถุง
สุอาภารีบดึงหลบ
“ไม่ใช่ของพี่”
บวรอมยิ้ม
“อ๋อ...ของผัวว่างั้นเหอะ”
สุอาภาอายบอก
“พี่ใหญ่..แตไม่คุยด้วยแล้ว”
สุอาภารีบจ้ำเดินออกไปด้วยความอาย บวรขำๆ แล้วก็เดินออกไปอีกทาง

สุอาภาหยุดเดินเพราะเห็นปวีณากับกรองทิพย์ด้อมๆมองๆอยู่ตรงหน้าห้องทำงานพิทยา เธอนึกแปลกใจ
“ทำอะไรกัน”
ปวีณากับกรองทิพย์สะดุ้งตกใจมากเมื่อหันไปเห็นสุอาภายืนอยู่
“มีอะไรข้างใน”
ปวีณากับกรองทิพย์มองหน้ากัน
“คุณแตเข้าไปดูเองดีกว่าค่ะ” ปวีณาบอก
สุอาภานิ่วหน้าด้วยความแปลกใจ

สุอาภาเปิดประตูเข้ามาก็ชะงักที่เห็นรวีพรรณอยู่กับพิทยา สองคนหันไปมอง รวีพรรณหน้าเจื่อนไปทันที ไม่คิดว่า จะพบสุอาภามาที่นี่
สุอาภามองไปที่อาหารญี่ปุ่น ปลาดิบ ซูชิ บนโต๊ะ แล้วก็รีบเอาถุงแซนวิชที่ตัวเองถือมาซ่อนไว้ด้านหลัง
“ฉันไม่รู้ว่าคุณรวีอยู่กับนาย ขอโทษที่กวน”
“ไม่ได้กวนอะไรเลย เข้ามาก่อนสิ”
สุอาภาเดินเข้ามา พิทยาเห็นถุงที่สุอาภาซ่อนไว้ข้างหลัง
“นั่นคุณแตเอาอะไรมาด้วย”
สุอาภาผงะ ตัดสินใจเอาถุงออกมา พิทยาเห็น รวีพรรณไม่พอใจ
“ฉันทำแซนวิชมาให้นาย”
รวีพรรณนิ่งไป รู้ทันทีว่า สุอาภาทำอย่างที่เธอพูดเมื่อวาน พิทยาเดินมาหา เอาถุงไปจากมือสุอาภา หยิบกล่องมาเปิด เห็นรูปการ์ตูนยิ้มบนแซนวิชก็ยิ้มออกมา
“ คุณทำเองหรอ”
สุอาภาพยักหน้า
“น่าทานมาก ผมทานเลยนะ”
พิทยาหยิบขึ้นมากินทันที สุอาภายิ้ม
“นอกจากหน้าตาดีแล้วยังอร่อยอีกด้วย”
สุอาภาดีใจ
“จริงเหรอ”
“ไม่เชื่อทานดูสิ”
พิทยายื่นแซนวิชไปตรงหน้าสุอาภา เธอจะหยิบขึ้นมากินเอง แต่ไส้ทูน่ากำลังจะหยด
“ทานเข้าไปเลยคุณแต มันจะหยดแล้ว”
สุอาภารีบกินแซนวิชจากมือพิทยา ทำเอารวีพรรณโกรธแค้นมากเหมือนเธอไร้ตัวตน สุอาภากินแล้วก็ยิ้มออกมา
“อร่อยจริงด้วย ไม่น่าเชื่อเลยว่าฉันจะทำได้”
พิทยามองสุอาภาแล้วก็ยิ้มมีความสุขให้กัน ยิ่งทำให้รวีพรรณโมโหสุดๆ

ภายในร้านอาหารของรพีพรรณ เวลาเย็น เธอนั่งลงด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์อย่างแรง สินีนาฎนั่งลงตรงข้าม
“เท่าที่ฟังเธอเล่า ดูเหมือนว่าสิ่งที่เธอทำ จะทำให้พิทกับยัยสุอาภาดีต่อกันมากกว่าเดิม ท่าทางแผนชิงตัวพิทคืนจะคว้าน้ำเหลวซะล่ะมั้ง”
“ไม่มีทาง นังนั่นมันเฟคทำดีมากกว่า อยากรู้นะว่าจะแอ๊บไปได้นานแค่ไหน คอยดูแล้วกัน...ฉันจะทำให้ยัยสุอาภาคุณหนูขี้วีนคนเดิมกลับมาให้ได้”
รวีพรรณหรี่ตาอย่างร้ายกาจ

วันถัดมาเวลากลางวัน ที่บ้านสวนจันทร์จำนง ภาสันต์ ศรีพิไล และจันทร์จำนงนั่งทานข้าวด้วยกัน
“หมู่นี้ไม่ค่อยเห็นหน้าค่าตาพ่อดลเลยนะ”
ภาสันต์กับศรีพิไลชะงัก แล้วศรีพิไลก็รีบแก้ตัวแทน
“ช่วงนี้ตาดลทำงานเยอะน่ะค่ะคุณแม่”
“ใช่ครับ หลานชายคุณแม่เปลี่ยนไปแล้ว ขยันขันแข็ง ตั้งใจทำงาน แต่บางครั้งก็จริงจังมากเกินไปจนแทบจะไม่ได้พักผ่อน”
“ใช่ค่ะใช่ กลายเป็นว่าเดี๋ยวนี้ศรีต้องเตือนให้ทำงานน้อยลง ไม่ใช่ให้เที่ยวน้อยลงนะคะ”
จันทร์จำนงยิ้มบอก
“ดีแล้วที่พ่อดลรู้จักโตเป็นผู้ใหญ่”
ศรีพิไลมองหน้าภาสันต์ก็พยักเพยิดให้เขาพูด
“คุณแม่ครับ ที่ดินของคุณแม่แถวทางด่วนตัดใหม่ คุณแม่มีโครงการจะทำอะไรรึยังครับ”
“ถามทำไม”
“ผมสนใจอยากสร้างห้างสรรพสินค้า เพราะแถวนั้นยังไม่มีห้างฯใหญ่ รับรองถ้าสร้างเสร็จเมื่อไหร่ ได้กำไรเน้นๆเต็มๆเลยนะครับ”

อ่านละคร แรงปรารถนา ตอนที่ 8/5 วันที่ 17 ม.ค. 56

ละครแรงปรารถนา บทประพันธ์โดย อาริตา
ละครแรงปรารถนา บทโทรทัศน์ : ปณธี
ละครแรงปรารถนา กำกับการแสดง : ยุทธนา ลอพันธ์ไพบูลย์
ละครแรงปรารถนา แนวละคร : โรแมนติก - ดราม่า
ละครแรงปรารถนาดำเนินงานสร้าง : บริษัทละครไท จำกัด โดย หทัยรัตน์ อมตวณิชย์
ละครแรงปรารถนา ออกอากาศ : ทุกวันศุกร์-อาทิตย์ เวลา 20.30 น. ช่อง 3 (ต่อจากเหนือเมฆ)
ที่มา manager