@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 1/4 วันที่ 27 มี.ค. 57

อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 1/4 วันที่ 27 มี.ค. 57

สุริยงนั่งอยู่ที่เดิม มองดูรูป แววตานิ่ง สงบ ซ่อนเก็บความรู้สึกหวาดหวั่นไว้ข้างใน สุริยงเงยหน้าขึ้น...แววตาเข้มแข็ง พร้อมรับกับทุกอย่างที่กำลังจะเกิดขึ้น

ตอน 6 โมงเช้า เสียงนาฬิกาปลุกดัง สุริยงยื่นมือข้างขวาที่ใส่แหวนมากดปิด สุริยงแต่งตัวเรียบร้อย อยู่ในชุดทำงานเรียบเก๋ เท่มาก สุริยงขยับชุดให้เข้าที่อีกที ก่อนจะหันไปหยิบกระเป๋าและรีบเดินออกไป

ไก่กับไข่ยังนอนอยู่ สองคนนอนแยกคนละเตียง สุริยงเดินเข้ามาหอมแก้มสองคนหนุ่มคนละที


“คุณแม่ไปทำงานนะครับ ไก่ไข่ปิดเทอมอยู่บ้าน ช่วยงานคุณตาคุณยายด้วยนะครับ”

ไก่ไข่ตอบแบบเด็กงัวเงีย “ค้าบบบบบบ! แม่หนูเล็ก” แล้วก็หลับต่อ คร่อก

สุริยงมองยิ้มๆ ด้วยความเอ็นดูแล้วก็รีบเดินออกไป ไก่ไข่นอนอยู่บนเตียง ที่ฝาผนังเห็นรูป สุริยงถ่ายคู่กับ ไก่ ไข่ และชวลิต ซึ่งแก่กว่าสุริยงเยอะมาก ... หน้าชวลิตเหมือนมองดูสุริยงและลูกๆด้วยความเป็นห่วง

สุริยงพูดกับรูป “หนูเล็กจะเข้มแข็ง จะอดทน ท่านเอาใจช่วยหนูเล็กด้วยนะคะ”

อาทิตย์กำลังนั่งอยู่ในรถญี่ปุ่นคันเล็กๆ สภาพกลางเก่า แต่ไม่ใหม่ อาทิตย์สตาร์ทเครื่องลุ้นๆ ว่าจะติดมั้ย แล้วก็ติด...ชึ่ง !!! อาทิตย์ยิ้มพอใจ สุริยงเดินออกมาจากบ้าน

“พ่อคะ หนูเล็กไปทำงานแล้วนะคะ” สุริยงยกมือไหว้ “สวัสดีค่ะ” สุริยงหันหลังเดินไปที่ประตูบ้าน

อาทิตย์รีบบอก “หนูเล็กๆๆ เดี๋ยวก่อนๆ จะไปยังไง”

“แท็กซี่ค่ะ”

“ไม่ต้อง! มานี่ๆ” อาทิตย์ลากสุริยงมาที่รถ

“พ่อซ่อมเจ้าป๋องแป๋งให้แล้ว ขับไปทำงานได้ ไม่ต้องเรียกแท็กซี่”

สุริยงไม่วางใจ “แต่ก่อนหน้านี้ มันแน่นิ่งมานานแล้วนะคะพ่อ ไปได้แน่เหรอคะ?”

“ด้ายยยย เชื่อมือพ่อเถอะน่า เจ้านายให้เข้าบริษัทแต่เช้าไม่ใช่เหรอ รีบไปได้แล้ว เดี๋ยวเจ้านายเปลี่ยนใจไล่ออกอีกนะ ไปเร็วๆ พ่อสตาร์ทรถไว้ให้แล้ว”

สุริยงยกมือไหว้อาทิตย์ “ขอบคุณมากค่ะพ่อ หนูเล็กรีบไปก่อนนะคะ”

สุริยงเอากระเป๋าวางในรถ แล้วเข้าไปนั่งเตรียมจะไป ทันใดนั้นเสียงแม่ก็ดังขึ้น

“หนูเล็กๆๆๆ อย่าเพิ่งไปลูก เอาอาหารเช้าเผื่อไปทานในรถนะ”

ชื่นวิ่งตามมาพร้อมกล่องอาหารและขนม “มีขนมไปทานที่ออฟฟิศด้วยค่ะ”

“ทำงานให้สนุกนะลูกนะ อย่าไปทะเลาะกับเจ้านายอีกนะ” นภาบ่นตามนิสัย

อาทิตย์ปราม “คุณ...”

นภารู้ตัวรีบเปลี่ยนเรื่อง “แหะๆ โชคดีนะลูก”

สุริยงยกมือไหว้ “ขอบคุณค่ะแม่ ไปก่อนนะคะ”

อาทิตย์ นภา ชื่น ยืนส่ง ทั้งสามคนยืนมองสุริยงด้วยความเป็นห่วง รถกระป๋องของสุริยงค่อยๆแล่นออกไป แอบมีสะดุดนิดๆ ตึกๆ พอให้หวาดเสียว แล้วก็แล่นต่อไป

นภามองแล้วก็รำพึงออกมา “ฉันล่ะเป็นห่วงหนูเล็กจริงๆ มีเจ้านายอารมณ์แปรปรวน เดี๋ยวไล่ออก เดี๋ยวเรียกกลับไปทำงาน” นภาหันมาทางอาทิตย์ “ลูกเราจะรับอารมณ์ไหวมั้ยคะเนี่ย?”

อาทิตย์ได้แต่ส่ายหน้า ไม่มีคำตอบ ได้แต่มองด้วยความเป็นห่วงพอกัน

รถกระป๋องเคลื่อนมาด้วยความเร็วปานกลางตามทาง ในซอยมีลูกระนาดเป็นระยะ รถปีนลูกระนาดทีก็กระตุกๆกึกๆ สุริยงลุ้นๆ ขับไปดูนาฬิกาไปเวลาหกโมงเกือบครึ่ง สุริยงหันมาเร่งเครื่อง มือถือดังขึ้น สุริยงหยิบมาดู ใส่สมอลล์ทอล์คและกดรับ

“สวัสดีค่ะคุณเอื้อ”

เอื้อกำลังขี่รถมอเตอร์ไซด์บิ๊กไบค์คันเท่ พร้อมกับคุยโทรศัพท์ผ่านทางบลูธูทที่ต่อเข้ากับหมวกกันน็อค

“ผมกำลังจะไปหาคุณที่บ้าน”

สุริยงกำลังขับรถ ข้างหน้ามีลูกระนาดรออยู่ สุริยงรีบบอก “หนูเล็กออกมาจากบ้านแล้วค่ะ กำลังจะไปทำงาน” สุริยงขับรถขึ้นลูกระนาดแล้วก็ลงมาอย่างแรง กึก !! ทันใดนั้นรถก็กระตุกๆๆ กึกๆๆ แล้วก็ดับไป สุริยงตกใจ

“ว้ายยย!!”

เอื้อตกใจรีบถาม “หนูเล็กเป็นอะไร?”

“ไม่รู้ค่ะ อยู่ๆรถก็ดับไปเฉยเลย”

“ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน?” เอื้อเร่งเครื่องพุ่งไป

สุริยงดึงล็อคเปิดกระโปรงหน้ารถ แล้วก็รีบเดินลงมาดู สุริยงยืนหาวิธีเปิดกระโปรงหน้ารถอยู่ ข้างหลังเห็นมอเตอร์ไซด์เอื้อเข้ามาจอดเทียบ เสียงเครื่องดังทุ้มๆเท่ๆ สุริยงหันไป เอื้อถอดหมวกกันน็อคพอดี หมวกกันน็อคถูกถอดออก เผยให้เห็นใบหน้าของ “เอื้อ” อย่างหล่อและเท่ ผมไม่เซท เอื้อสะบัดผมเล็กน้อยอย่างเท่ แล้วก็ยิ้มให้สุริยงด้วยความคุ้นเคย

“มีอุปสรรคตั้งแต่วันแรกแบบนี้ ผมว่า...งานนี้ อย่าไปทำเลยครับ”

สุริยงเลิกคิ้ว “อ้าววว..ทำไมพูดแบบนี้หล่ะคะคุณเอื้อ ไม่ให้กำลังใจกันเลย”

“ผมพูดเล่น ..” เอื้อมองอย่างรู้ใจ สุริยงไม่เถียง เอื้อหันมาทางรถ “มาครับ เดี๋ยวผมดูรถให้”

เอื้อเปิดกระโปรงรถอย่างง่ายดาย ก้มไปดูที่ห้องเครื่องอย่างชำนาญ สุริยงร้อนใจ ดูนาฬิกาตลอดเวลาด้วยความกังวล

“รู้แล้วทำไมถึงดับ”

สุริยงดีใจ “ลองไปสตาร์ทดูเลยนะคะ”

เอื้อหันมาจะตอบ “ได้คะ..” แต่สุริยงรีบเดินไปแล้ว

สุริยงรีบขึ้นไปนั่งที่รถอย่างรวดเร็ว เอื้อมองขำๆ สุริยงรีบสตาร์ทรถติดอีกครั้ง สุริยงดีใจ

“คุณเอื้อขอบคุณมากค่ะ...หนูเล็กรีบไปทำงานเลยนะคะ เดี๋ยวไม่ทัน”

“หะ? ไม่ทัน?” เอื้อปิดกระโปรงรถแล้วเดินมาหา “.. นี่มันแค่หกโมงกว่าเองนะครับ หนูเล็กต้องเข้างานกี่โมง?”

“เอ่อ..เจ้านายให้ไปถึง 7 โมงเช้าค่ะ”

เอื้อตาโต “เจ็ดโมง!! “

สุริยงออกรถเลย แล้วนึกได้ หันมาถามก่อนไป

“วันนี้คุณเอื้อมีสัมภาษณ์ไม่ใช่เหรอคะ รีบกลับไปได้แล้ว เดี๋ยวก็เตรียมตัวไม่ทันพอดี” แล้วรถก็ออกไปเลย “โชคดีค่า....”

เอื้องง “อ้าวววว..อะไรเนี่ย ? เรียกเรามาซ่อมเรา ซ่อมเสร็จก็ไล่อีก.. “

เอื้อขำ “ท่าทางเจ้านายคงดุมาก ถึงได้รีบขนาดนี้” เอื้อมองตามด้วยความอยากรู้เล็กๆ

ที่หน้าบริษัทเขมชาติบรรยากาศมาคุ รถสปอร์ตของเขมชาติพุ่งเข้ามาจอดอย่างมั่นใจ เขมชาติลงมาจากรถอย่างเท่ สมคิดเดินออกมารับพร้อมกับคนรถที่เดินออกมา สมคิดพยักหน้าให้คนรถ คนรถรีบวิ่งไปรับรถเขมชาติไปจอด

“สวัสดีครับคุณเขม”

เขมชาติเสียงเข้ม “เลขาคนใหม่ของคุณมาหรือยัง?”

สมคิดอึกอักนิดๆ “เอ่อ..” รถกระป๋องของสุริยงแล่นมาจอดที่หน้าบริษัท สภาพรถก๋องแก๋งมาก สมคิดหันไปมองด้วยความแปลกใจ พอเห็นสุริยงลงมาจากรถก็รีบพูดขึ้น “คุณสุมาแล้วครับ”

เขมชาติปรายตาไปมอง พอเห็นสภาพรถก็เหยียดๆแกมสะใจ สุริยงลงจากรถ พอเห็นเขมชาติยืนอยู่ก็ชะงักนิดๆ สองคนสบตากันหนึ่งแว่บ!! และเขมชาติก็สะบัดหน้าและสั่งสมคิด เหมือนบอกผ่านให้ได้ยิน

“คุณสมคิด! บอกเลขาใหม่ของคุณด้วย วันหลังถ้าผมนัด 7 โมงแปลว่าจะต้องมาเตรียมความพร้อมก่อนเวลา ! สำหรับที่นี่ คำว่า “ตรงเวลา” ยังไม่พอ ต้อง “ก่อนเวลา” เท่านั้น!”

สุริยงสะอึกนิดๆ ก้มหน้ารับ สมคิดทำหน้าไม่ถูก “ครับ..ผมจะบอกคุณสุให้ครับ”

“แล้วก็บอกให้เขาไปพบผมที่ห้องทำงาน ด่วน!”

สมคิดยังไม่ทันจะตอบรับคำ เขมชาติก็เดินเข้าบริษัทไปเสียแล้ว

สมคิดหันมาทางสุริยง พร้อมกับยิ้มแห้งๆ “ได้ยินแล้วนะครับ”

สุริยงยิ้มนิดๆ “ค่ะ”

“เชิญครับ” สมคิดเดินนำไป

สุริยงสูดลมหายใจเข้าปอดลึก...เตรียมพร้อม … สุริยงเดินตามเข้าไปในบริษัท ประตูปิดลง!

เขมชาตินั่งอยู่บนเก้าอี้หลังโต๊ะทำงานตัวใหญ่ ห้องทำงานหรู เก๋ เพิ่มบารมีให้ดูทรงพลัง สุริยงเดินเข้ามายืนตรงหน้าไม่ห่างจากโต๊ะมากนัก ในมือมีอุปกรณ์พร้อมจด มือถือ แท็บแล็ตก็พร้อม เธอดูตัวเล็กมากเมื่อเทียบกับห้อง สองคนเผชิญหน้ากัน...ตามลำพัง !! เขมชาติปรายตามองสุริยง

“จะยืนจดเหรอ?” สุริยงชะงักนิดๆ “ไหนบอกว่า.เจ้าสัว... “สามี” สอนงานให้ทุกอย่าง เขาสอนให้มายืนค้ำหัวเจ้านายหรือไง?”

อ่านละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ตอนที่ 1/4 วันที่ 27 มี.ค. 57

ละครเรื่อง อย่าลืมฉันบทประพันธ์ : ทมยันตี
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันบทโทรทัศน์ : ณัฐิยา ศิรกรวิไล
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันกำกับการแสดง : ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครเรื่อง อย่าลืมฉันผลิต : บ. ละครไท จำกัด โดย : หทัยรัตน์ อมตวณิชย์
ละครเรื่อง อย่าลืมฉัน ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น.ทางไทยทีวีสีช่อง 3