อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 7/7 วันที่ 3 มี.ค. 57
กะรัตยังพูดฟูมฟายต่อโดยไม่สนใจฟังนวล“รู้อย่างนี้ฉันไม่น่าตื่นมาเลย น่าจะหลับ มันไปทั้งชาติ”
“ว้าย ทำไมคุณกั้งพูดอย่างนั้นล่ะคะ”
“เพราะตอนฉันหลับมันมีความสุขมากกว่าน่ะซิ ฉันฝันว่าเขาอยู่ข้างๆฉัน นอนอยู่กับฉันตรงนี้ แต่พอตื่นขึ้นมา ก็มีแต่ความว่างเปล่า เขาไม่ยกโทษให้ฉัน”
“ความจริงคุณแกก็ยกอยู่นะคะ”
“ก็ยกคุณขึ้นมานอนบนเตียง แล้วคุณพิศุทธิ์ก็นอนอยู่กับคุณนั่นแหละ คุณหลับจนไม่รู้เรื่อง”
“จริงเหรอ เขากลับมาเหรอ แล้วเขาอยู่ไหน เขาไปแล้วเหรอ” กะรัตจับตัวนวลเขย่า “อยู่ไหนนวล เขายังอยู่หรือเปล่า”
นวลพูดกระตุกไปตามการเขย่า
“ปล่อยๆก่อนๆค่ะๆ”
กะรัตยอมปล่อย นวลหายใจตั้งสติ
“ทานอาหารเช้าอยู่ข้างล่างค่ะ”
กะรัตดีใจรีบลุกขึ้นลงจากเตียง แล้ววิ่งออกจากห้อง นวลพูดตามไป
“แต่ไม่รู้เสร็จหรือยังนะคะ แกทานไปได้พักนึงแล้ว” นวลถอนใจ “จะกลับมานั่งเศร้าให้นวลกลุ้มอีกไหมหนอ”
กะรัตรีบลงบันไดมา พิศุทธิ์อยู่ในชุดทำงาน หิ้วกระเป๋าเอกสาร กำลังจะออกจากบ้าน
“คุณพิศุทธิ์ เดี๋ยวค่ะ รอก่อน”
พิศุทธิ์หยุดแล้วหันมา กะรัตรีบลงมาแล้วตรงมาหา
“คุณจะไปไหนคะ”
“ก็ไปทำงาน”
กะรัตชะงักนิดหน่อย
“ที่เก่าหรือที่ใหม่”
“จะที่ไหนล่ะ ก็บริษัทเก่านั่นแหละ ที่ใหม่เขาคงไม่รับผมแล้ว”
“กั้งขอโทษนะคะ ที่ทำอะไรบ้าๆแบบนั้น แต่เพราะมีคนส่งแมสเสจมาหลอกกั้ง จริงๆนะคะ กั้งจะให้คุณดู”
กะรัตเอาโทรศัพท์ขึ้นมา กดจะเปิดแมสเสจให้ดู พิศุทธิ์ยกมือห้าม
“ไม่ต้องหรอก”
“คุณไม่เชื่อกั้งใช่ไหมคะ รวมทั้งเรื่องที่นังน้ำผึ้งมันตกบันไดด้วย คุณยังคิดว่ากั้งเป็นคนทำใช่ไหมคะ กั้งไม่ได้ทำนะคะ มันใส่ร้ายกั้ง มันพยายามทำให้กั้งเป็นคนผิด เป็นคนเลว เชื่อกั้งซิคะ”
“เดี๋ยวผมจะสาย” พิศุทธิ์หันกลับจะเดินออกไป แล้วหยุด “หวังว่าวันนี้คงจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีกนะ”
พิศุทธิ์เดินออกจากบ้านไป ทิ้งให้กะรัตยืนนิ่งรู้สึกแย่อยู่อย่างนั้น เดาอารมณ์เขาไม่ออกว่าหายโกรธตนหรือยัง
สายน้ำผึ้งที่แต่งตัวแล้วเดินออกมาจกาห้องน้ำ ศิวาขยับตัวตื่นผงกหัวมอง
“ตื่นแล้วเหรอ” ศิวามองนาฬิกา “6 โมงเอง”
สายน้ำผึ้งเดินมานั่งบนเตียงข้างๆศิวา
“ฉันต้องไปดูลูกที่โรงพยาบาลต่อน่ะค่ะ”
“อ้าว...นี่ลูกคุณอยู่โรงพยาบาลเหรอ”
“เด็กคลอดก่อนกำหนดก็อ่อนแอแบบนี้ล่ะค่ะ สามวันดีสี่วันไข้ ฉันไม่รู้ว่าจะมีแรงหาเงินรักษาเขาได้แค่ไหน”
ศิวาจับมือสายน้ำผึ้ง
“เรื่องลูกคุณน่ะ ไม่ต้องห่วง คนทำงานกับผม ผมมีสวัสดิการให้” เขาจูบมือเธอ “ต่อไปถ้าคุณอยากให้ช่วยอะไรก็บอก ผมเป็นเจ้านายใจป้ำ”
“ขอบคุณค่ะ งั้นฉันไปก่อนนะคะ”
สายน้ำผึ้งจูบแก้มศิวาแล้วลุกขึ้นแล้วจะเดินออกจากห้องนอน สายตาของเธอกวาดตามองคอนโดของเขาคิดว่า ต่อไปนี้ ชีวิตฉันต้องไม่เหมือนเดิม
พยาบาลเข็นตู้อบที่มีลูกชายของสายน้ำผึ้งเข้ามาในห้องพัก V.I.P สายน้ำผึ้งเดินนำรสสุคนธ์เข้ามา
“ผึ้งไปเอาเงินที่ไหนมาจ่ายค่าห้อง” รสสุคนธ์มองห้องอย่างแปลกใจ
“เป็นเงินที่ผึ้งได้มาชอบธรรมแล้วกันล่ะน้ารส”
“ชอบธรรมแบบไหน ถ้าชอบธรรมอย่างไม่มีศักดิ์ศรี น้ากับหลานอยู่ห้องธรรมดาได้นะ”
“อะไรคือมีศักดิ์ศรีเหรอน้ารส ถ้ามีศักดิ์ศรีคือการมีคนมาเคารพนบน้อม เชื่อฟังเราล่ะก็ มันไม่ เกี่ยวกับการมีศักดิ์ศรี แต่มันคือการมีเงิน เพราะฉะนั้นน้าไม่ต้องรู้หรอกว่า ผึ้งได้เงินจากไหน รู้แค่ว่าต่อไปนี้ผึ้งจะทำให้เราสบาย” สายน้ำผึ้งหันไปพูดกับลูก “และทำให้ลูกผึ้งมี พ่อ”
สายน้ำผึ้งคิดถึงพิศุทธิ์กับกะรัตแล้วยิ้มสะใจว่า สองคนนั้นต้องแตกหักกันแน่
ชายนี่ ยี่หวายืนคุยกับพนักงานต้อนรับ พิศุทธิ์เดินผ่านมา
“GOOD MORNING ฮ่ะคุณพิศุทธิ์” ชายนี่ชะเง้อมองหากะรัต “วันนี้มาคนเดียวเหรอฮะ คิดว่าภรรยาจะมาส่งชายนี่ว่าจะชวน Have breakfast ด้วยสักหน่อย”
“ไม่ได้มาครับ”
ยี่หว่าหันไปพูดกับพนักงานต้อนรับ
“งั้นเธอไม่ต้องโทรตามยามมาเพิ่มแล้วล่ะ”
พิศุทธิ์ชะงัก ชายนี่เห็นอาการพิศุทธิ์แล้วหันไปตีแขนยี่หวา
“นังชะนีปากเปราะกะเทาะหน้าแว่น จะพูดอะไรเกรงใจคุณพิศุทธิ์หน่อยสิ”
ยี่หวามองพิศุทธิ์ด้วยสีหน้าขอโทษ
“ขอโทษค่ะ ยี่หวาแค่พูดไปตามประสา กลัวจะวุ่นวายกันทั้งตึกอีก อย่าถือสายี่หวาเลยนะคะ”
“ไม่เป็นไรครับ”
“นี่ดีนะฮะที่น้องผึ้งไม่แจ้งความ ไม่อย่างนั้นคงวุ่นวายกว่านี้ เพราะที่เรื่องที่เกิด มันถึงขั้นพยายามฆ่าเลยนะฮะ” ชายนี่เจื้อยแจ้ว
พิศุทธิ์นิ่งคิดบางอย่าง
พิศุทธิ์เดินไปทางห้องทำงานตัวเอง สายน้ำผึ้งถือแฟ้มเอกสารเดินออกมาจากทางแยกชนกันอกสารหล่น
“อุ๊ย ขอโทษค่ะ”
สายน้ำผึ้งก้มเก็บแขนเธอยังพันผ้าแก้เคล็ดและยังเจ็บอยู่ พิศุทธิ์มองแขนสายน้ำผึ้งแล้วก้มลงไปช่วยเก็บแฟ้มเอกสาร
“แขนคุณเป็นยังไงบ้างครับ”
“ดีขึ้นแล้วค่ะ แต่ก็ยังเจ็บๆอยู่” สายน้ำผึ้งยิ้มที่เขาห่วงใย
“แล้วคุณไปหาหมอรึยังว่าทำไมยังเจ็บอยู่”
สายน้ำผึ้งยิ้มเศร้าๆ
“ไม่ได้ไปค่ะ พอดีน้องพีทป่วย เข้าโรงพยาบาลเหมือนกัน ฉันต้องเก็บเงินไว้จ่ายค่าหมอให้ลูกน่ะค่ะ”
“ผมว่าคุณควรแจ้งความนะครับ”
สายน้ำผึ้งชะงักมองพิสุทธิ์อย่างแอบสงสัยว่าเขาคิดอะไร
“อะไรนะคะ”
“กั้งเขาใจร้อนเกินไป จนลืมคิดว่าสิ่งที่เขาทำมันทำให้ใคร เดือดร้อนขนาดไหน ผมอยากดัดนิสัยกั้งบ้าง คุณก็จะได้ค่าเสียหายจากกั้งด้วย”
สายน้ำผึ้งคิดว่าถ้าแจ้งความ ก็ต้องสืบความจริง ความลับอาจถูกเปิดเผยได้
“อย่าดีกว่าค่ะ ฉันก็ไม่อยากได้เงินจากกั้ง”
“ผมว่าคุณแจ้งเถอะครับ ผมมีเบอร์ สน. ต่อสายให้ก็ได้”
พิศุทธิ์หยิบมือถือมาจะกด สายน้ำผึ้งรีบหยิบมือถือจากเขามากดวางสาย
“ไม่ต้องหรอกค่ะ อย่างน้อยฉันกับกั้งก็เป็นเพื่อนกัน ผึ้งใจร้ายเห็นเพื่อนเข้าคุกไม่ได้หรอกค่ะ”
พิศุทธิ์นิ่งไปครู่หนึ่ง แล้วเก็บโทรศัพท์
“น่าเสียดาย ผมน่ะอยากให้ตำรวจเขามาสอบสวนว่า จริงๆแล้วเรื่องมันเป็นยังไงกันแน่ แต่คุณก็ต้องระวังด้วยนะครับ ถูกคนทำร้ายขนาดนี้ แล้วไม่แจ้งตำรวจ คนเขาจะหาว่าคุณแกล้งสร้างเรื่องให้ร้ายกั้งได้”
สายน้ำผึ้งยิ้มนิ่งๆรับฟังคำเตือนของเขา พิศุทธิ์มองอาการของเธออีกครั้ง
“ผมขอตัวนะครับ”
พิศุทธิ์เดินออกไป สายน้ำผึ้งสงสัยว่าพิศุทธิ์จะรู้ความจริงหรือเปล่าพึมพำกับตัวเอง
“ถ้างั้น ฉันคงต้องทำให้มันอาละวาดจริงๆให้ดูแล้วล่ะ”
สายน้ำผึ้งเดินมามุมหนึ่งแล้วหยิบมือถือกดโทรหากะรัต
“สวัสดีจ๊ะกั้ง”
กะรัตคุยมือถือกับสายน้ำผึ้งอยู่ในห้องรับแขก มีนวลยืนอยู่ข้างๆ
“ทำครอบครัวเขาพังไม่ได้ เลยคันคะเยอโทรมาหาเรื่องงั้นสิ ฉันจะบอกให้เอาบุญนะนังผึ้ง ระหว่างที่เมื่อคืนแกฝันหวานว่าแกจะได้คุณพิศุทธิ์ไป แต่ความจริงเมื่อคืนเรานอนกอดกัน”
สายน้ำผึ้งชะงักไม่อยากเชื่อ
“อะไรนะ”
กะรัตหัวเราะเยาะ
“ไม่ใช่แค่กอดนะ...ในขณะที่ผิวแกแห้งเหี่ยว แต่ผิวฉันเต็มอิ่มไปด้วยรสจูบ ในขณะที่แกทรมานจากการ โดนทอดทิ้งเหมือนตกนรก แต่ฉันกลับมีความสุขกับรสรักเหมือน คุณพิศุทธิ์พาฉันขึ้นสวรรค์”
สายน้ำผึ้งโกรธแต่เก็บอาการไว้ ทำเสียงหัวเราะเยาะใส่
“เธอลืมอะไรไป รึเปล่ากั้ง...ตอนผัว 3 คนของเธอนอกใจ มันก็มอบความสุขให้เธอแบบนี้ เหมือนกันไม่ใช่เหรอ”
“คุณพิศุทธิ์ไม่เหมือนพวกมัน เลิกคิดทำลายฉันกับคุณพิศุทธิ์ซะ ต่อให้แกวางแผนใส่ร้ายฉันยังไงสุดท้ายคุณพิศุทธิ์ก็ไม่ทิ้งฉัน คุณพิศุทธิ์สัญญาว่าในหัวใจของเขา...มีฉันคนเดียว แกไม่มีวันได้กอดคุณพิศุทธิ์แม้แต่เงาของเขา”
สายน้ำผึ้งพูดเสียงเยาะ
“เธอรู้ได้ยังไงว่าฉันจะไม่ได้กอดคุณพิศุทธิ์ สิ่งที่เธอไม่เห็น ไม่ได้แปลว่ามันไม่เกิดขึ้น เหมือนรู้เรื่องคุณภู กับฉันไง กว่าเธอจะรู้ความจริง ก็ปาไปตอนที่ฉันท้องแล้ว แต่ถ้าเธอจำไม่ได้ ฉันจะทำประวัติศาสตร์ซ้ำรอยให้”
สายน้ำผึ้งกดวางสายทันที ยิ้มสะใจว่ากะรัตต้องตามมาอาละวาดอีกแน่
กะรัตเดินออกจากบ้านมาที่รถด้วยความฉุนเฉียว นวลวิ่งตามมาขวางหน้าไว้พูดอย่างเร็ว
“คุณกั้งจำได้ไหมคะว่าคุณพิศุทธิ์บอกให้คุณมีสติ อย่าให้ คุณผึ้งปั่นหัวคุณอีก”
กะรัตไม่ฟัง ผลักนวลกระเด็น แล้วรีบเดินออกจากบ้านไปขึ้นรถ นวลรีบกระโดดยืนขวางหน้ารถ
“นวลไม่ยอมให้คุณกั้งไปไหนทั้งนั้น ถ้าคุณกั้งจะไปต้องข้ามศพนวลก่อน”
กะรัตตะโกนออกมาจากในรถ
“จัดให้”
กะรัตเหยียบเร่งเครื่องแล้วขับรถจะพุ่งใส่ นวลรีบกระโดดหลบ กะรัตขับรถออกไปทันที นวลมองตามอย่างร้อนใจ
“บรรลัยแล้ว บรรลัยแล้ว เอายังไงดีวะ”
นวลรีบวิ่งเข้าบ้านไปโทรหากุนตี
สายน้ำผึ้งยืนมองบางอย่างอยู่ที่หน้าต่างใบหน้ายิ้มพอใจ แล้วเดินไปหยิบกองแฟ้มงาน10กว่าแฟ้มขึ้นมา ชายนี่เห็น
“เอาแฟ้มไปให้คุณพิศุทธิ์เหรอ ให้พี่เอาไปให้ไหม เผื่อระเบิดโผล่มาตูมตาม เธอจะได้ไม่โดนซัดร่างแหลกอีก”
“ไม่เป็นไรค่ะ ผึ้งไม่ได้ทำอะไรผิด กั้งคงเข้าใจ”
“โถ...แม่ชะนีนางฟ้า มองโลกเป็นสีขาวอย่างนี้ไง เจ๊ถึงเป็นห่วง”
สายน้าผึ้งปรายตามองชายนี่แล้วยิ้มเยาะที่ตัวเองสร้างภาพเป็นสาวน้อยอ่อนแอได้สนิทใจ แล้วเดินไปทาง ห้องทำงานพิศุทธิ์
พิศุทธิ์นั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะ ครู่หนึ่งมีเสียงเคาะประตู
“เชิญ”
ประตูเปิดเข้ามา สายน้ำผึ้งเข้ามา ในมือหอบแฟ้มมาด้วยหลายแฟ้ม
“เอารายงานวิจัยตลาดมาให้ค่ะ”
สายน้ำผึ้งเดินมาที่โต๊ะพิศุทธิ์
“เยอะอย่างนั้นเลยเหรอ”
“สรุปจริงๆก็ไม่กี่หน้าหรอกค่ะ แต่น้ำผึ้งว่าเอามาให้ดูทั้งหมดดีกว่า เผื่อจะมีอะไรสงสัย”
“วางไว้นี่ล่ะครับ มีเวลาแล้วผมจะอ่าน” พิศุทธิ์ก็ก้มหน้าอ่านเอกสารตรงหน้าต่อ
สายน้ำผึ้งเอาแฟ้มเอกสารมาวางลงบนโต๊ะ แล้วหันกลับทำท่าจะเดินออกไป แต่แล้วก็แกล้งทำเป็นขาพลิก
แล้วล้มลง
“โอ๊ย...”
พิศุทธิ์งงๆ แต่ก็ลุกขึ้น แล้วเข้ามาดู สายน้ำผึ้งนั่งจับข้อเท้าตัวเอง ร้องโอดโอย
“เจ็บจังเลย”
พิศุทธิ์ไม่แน่ใจว่ามารยาหรือเปล่า
“แล้วล้มได้ยังไงครับเนี่ย”
“ส้นสูงมันพลิกน่ะค่ะ”
พิศุทธิ์มองที่รองเท้าสายน้ำผึ้ง เห็นว่าเป็นส้นสูงจริงๆ สายน้ำผึ้ง ทำเป็นพยายามจะลุกขึ้น แต่เจ็บข้อเท้า ลุกขึ้นเองไม่ได้ ร้องโอดโอย เธอฉวยโอกาสนั้น คว้าเขาไว้ พิศุทธิ์รู้สึกอึดอัด สายน้ำผึ้งแกล้งสะดุดขาตัวเอง เซล้มไปทับร่างพิศุทธิ์เสียหลักล้ม พิศุทธิ์นอนล้มกับพื้น โดยมีร่างสายน้ำผึ้งคร่อมทับอยู่ ทั้งสองมองหน้ากันใกล้กันมาก
กะรัตเดินเร็วเป็นพายุผ่านแผนกการตลาดไปทางห้องทำงานพิศุทธิ์ ชายนี่ ยี่หวา ฟองดาวที่ยืนคุยกันอยู่รีบแหวกทางให้อย่างตกใจ
“ว๊าย” ชายนี่ร้องออกมา
“คุณกะรัต” ยี่หวาพูดต่อจากชายนี่อย่างเร็ว
ฟองดาวหน้าตื่น
“บรรลัยแล้ว”
ชายนี่ ยี่หวา ฟองดาวและพนักงานคนอื่นรีบเดินไปทางห้องทำงานพิศุทธิ์
สายน้ำผึ้งกับพิศุทธิ์ยังอึ้งมองหน้ากัน พิศุทธิ์รู้ว่าตกอยู่ในสถานการ์หมิ่นเหม่จึง รีบขยับตัวลุกแล้วประคองสายน้ำผึ้ง
“ลุกไหวไหมครับ”
“ขอนั่งก่อนได้ไหมคะ”
พิศุทธิ์พาไปนั่งเก้าอี้ สายน้ำผึ้งแตะที่ข้อเท้าตัวเอง แล้วร้อง
“หักหรือเปล่าไม่รู้ แตะแล้วเจ็บมากเลย”
พิศุทธิ์นั่งคุกเข่าลงตรงหน้าแล้วมองดูที่ข้อเท้าสายน้ำผึ้ง แล้วเอื้อมมือไปแตะที่ข้อเท้า
“อุ๊ย...” สายน้ำผึ้งทำสะดุ้ง
พิศุทธิ์มองข้อเท้า
“ไม่หักหรอกครับ อย่างมากก็แค่ข้อเท้าแพลง”
กะรัตเปิดประตูเข้ามา พิศุทธิ์กับสายน้ำผึ้ง หันไปมองพร้อมกันด้วยความตกใจ
“กั้ง”
สายน้ำผึ้งแอบยิ้มสะใจว่ากะรัตต้องแสดงอาการผีบ้าต่อหน้าพิศุทธิ์แน่
กะรัตมองมาเห็นมือของพิศุทธิ์แตะอยู่ตรง เท้าของสายน้ำผึ้ง ก็โกรธจี๊ดขึ้นมา เกร็งไปทั้งตัว พิศุทธิ์รู้ตัว รีบลุกขึ้นยืน
สายน้ำผึ้งเอง ตอนแรกก็ยังไม่รู้ตัว แต่พอนึกขึ้นได้ ก็รีบแกล้งร้องออกมา
“โอ๊ย...เจ็บ”
พิศุทธิ์หันไปมองสายน้ำผึ้ง แล้วหันกลับมามองกะรัตที่เดินช้าๆเข้ามาหาทั้งสอง
“คุณ...สายน้ำผึ้ง...เขา หกล้มน่ะ...ข้อเท้าอาจจะ...แพลง” พิศุทธิ์พยายามอธิบาย
“ก่อนที่เธอจะกรีดร้องโวยวายอะไร ช่วยฟังเรื่องราวให้จบก่อนนะ ส้นสูงของฉันมันพลิก ฉันเลยล้ม ข้อเท้าแพลง คุณพิศุทธิ์ช่วยนวดดู มันก็แค่นั้น อย่าให้อารมณ์มันบังตา แล้วคิดอะไรเลยเถิดไปเลยนะ”
พิศุทธิ์ชะงักมองสายน้ำผึ้ง...แล้วหันกลับมามองกะรัต อยากจะบอกว่าเขาไม่ได้ทำอะไร แต่เมื่อเห็นดวงตาของกะรัตที่กำลังจะลุกเป็นไฟ เขาก็พูดไม่ออก
“กะรัต...”
กะรัตพูดออกมาเรียบๆอย่างไม่น่าเชื่อ
“ข้อเท้าแพลง ใครเขานวดกันล่ะ มันจะยิ่งอักเสบไปกันใหญ่”
ทั้งสายน้ำผึ้ง และพิศุทธิ์ชะงัก ไม่คิดว่าจะได้ยินคำพูดที่นุ่มนวลเช่นนี้จากปากกะรัต
“ถ้าข้อเท้าแพลง ก็ต้องประคบน้ำแข็งก่อน ให้เลือดไหลช้าลง แล้วถ้าเป็นไปได้ ก็ควรจะรีบไปหาหมอ ให้เขาพันผ้ายืดรัดไว้ ไม่ให้ข้อเท้าเคลื่อนไหว ใกล้ๆนี่มีคลินิกนี่” กะรัตเดินเข้ามาหาสายน้ำผึ้ง “มาซิ ฉันจะพาเธอไปหาหมอเอง”
อ่านละคร สามีตีตรา ตอนที่ 7/7 วันที่ 3 มี.ค. 57
ละครเรื่อง สามีตีตรา บทประพันธ์โดย นาวิกาละครเรื่อง สามีตีตรา บทโทรทัศน์โดย วรรณวิภา สามงามแจ่ม
ละครเรื่อง สามีตีตรา กำกับโดย อำไพพร จิตต์ไม่งง
ละครเรื่อง สามีตีตรา ผลิตโดย บริษัททองเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด โดยผู้จัด แอน ทองประสม
ละครเรื่อง สามีตีตรา ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครเรื่อง สามีตีตรา เริ่มออกอากาศตอนแรกในวันพุธที่ 19 กุมภาพันธ์ 2557
ที่มา ไทยรัฐ