อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 11 วันที่ 21 ก.ค. 57
นวัชพยายามระงับอารมณ์ “เอาเถอะ คุณกับผมรู้จักกันไม่นาน คุณสงสัยก็ไม่แปลกหรอก” นวัชหน้าเครียด ถอนใจ “หลังจากทานข้าวเสร็จ ผมก็จำอะไรไม่ได้เลย รู้สึกตัวอีกทีก็นอนเปลือยคู่กับฟางบนเตียงแล้ว คุณคิดว่าสภาพแบบนั้น ผมจะไปทำอะไรใครได้”“นี่ผู้กองโดนวางยาเหรอครับ”
“แน่นอนครับ” นวัชเครียดมาก “แต่ผมไม่เข้าใจ ว่าทำไมฟางต้องทำแบบนี้ด้วย”
อยุทธ์แปลกใจ “เด็กคนนั้นไม่ได้แบล็กเมล์หรือเรียกร้องอะไรจากผู้กองเลยเหรอครับ”
“ไม่เลย เค้าแค่ขู่ว่าถ้าผมไม่ไปพบตอนที่เค้านัด เค้าจะฆ่าตัวตาย...เมื่อคืนตอนเกิดเรื่อง เค้าก็ให้ผมไปหาที่ห้อง แล้วอยู่ๆ ฐาก็มา” นวัชถอนใจส่ายหน้า “ผมว่าต้องเป็นฝีมือฟางจัดฉากแน่ๆ”
“ผมไม่อยากให้ฐาไม่สบายใจ เรื่องแบบนี้ ไม่มีผู้หญิงคนไหนรับได้หรอก ผมคิดว่าเคลียร์กับฟางได้ แต่เรื่องแบบนี้ต้องค่อยเป็นค่อยไป เกิดเค้าฆ่าตัวตายขึ้นมาจริงๆจะทำยังไง” นวัชยิ่งคิดยิ่งหงุดหงิด “ฐา ควรจะเข้าใจผมบ้าง ไม่ใช่ประชดหนีไปกับไอ้สิทธิพรนั่น”
อยุทธ์นึกไม่ถึง “คุณสิทธิพร เพื่อนคุณต้นน่ะเหรอครับ”
นวัชขบกรามแน่น ทั้งโกรธทั้งหึงหวง
เมื่อคืนที่ผ่านมา นิษฐาเดินร้องไห้ออกมาจากอพาร์ทเม้นท์ โดยมีนวัชรีบวิ่งตามมาด้วยความร้อนใจ นวัชรีบคว้าข้อมือนิษฐา “เดี๋ยวฐา คุยกับพี่ก่อน”
นิษฐาดึงข้อมือออก ทั้งโมโหและเสียใจ
“เรื่องนี้พี่อธิบายได้ ฐาใจเย็นๆ แล้วฟังพี่ก่อนนะ”
นิษฐาร้องไห้ “ถ้าอธิบายได้ พี่ก็ควรจะพูดตั้งนานแล้ว ไม่ใช่ต้องให้ฐามาเห็นกับตาตัวเองยังงี้”
นวัชอึ้งไป เพราะตนกลัวนิษฐาโกรธ เลยไม่พูดแต่แรกจนเถียงไม่ออก
“ฐาไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้กับคู่ของเรา ฐาผิดหวังในตัวพี่มาก” น้ำตาเอ่อท่วมตาหญิงสาว “ฐาว่าเราอย่าเจอกันอีกเลยจะดีกว่าค่ะ”
นวัชช็อคกับคำพูดของนิษฐา นิษฐาจะเดินหนี แต่นวัชรีบเข้าไปคว้าข้อมือไว้แน่น “ฐา อย่าใช้แต่อารมณ์แบบนี้สิ”
นิษฐาดึงข้อมือออกอย่างแรง “ปล่อยฐาค่ะ”
ทั้งคู่ยื้อยุดฉุดกระชากกัน จนนิษฐาดึงข้อมือออกมาได้ แต่ก็เสียหลักเซออกไปที่ถนนใหญ่ เป็นจังหวะเดียวกันนั้นสิทธิพรก็ขับรถมาพอดี นิษฐาและนวัช ตกใจสุดๆ ที่รถสิทธิพรวิ่งสวนมากำลังจะชนนิษฐา แต่สิทธิพรเบรกตัวโก่ง รถเลยหยุดได้ทัน
สิทธิพรโมโหมาก ลงจากรถทันที “อยากตายนักรึไงวะ...” สิทธิพรชะงักเมื่อเห็นเป็นนิษฐา “คุณฐา... “
นิษฐารีบพูดกับสิทธิพร “คุณสิทธิพร ช่วยพาฐาไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้เลย”
สิทธิพรมองนิษฐาอย่างงงๆ
นวัชมองด้วยความโมโหทั้งหึงทั้งโกรธ เสียงแข็ง “ฐา ไปกับเค้าไม่ได้นะ”
นิษฐาน้ำตาท่วมตา รั้นจะเอาชนะ รีบบอกสิทธิพร “ฐาไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว”
“ขึ้นรถเลยครับ”
นิษฐารีบไปขึ้นรถพร้อมสิทธิพร ก่อนที่สิทธิพรจะขับรถออกไป นวัชได้แต่มองตามด้วยความแค้นและหึงหวง
เจติยากำลังคุยกับนิษฐาที่ร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่
เจติยาถึงกับตกใจ “อ้าว แล้วแกไปกับคุณสิทธิพรทำไม ทะเลาะกับแฟน แต่กลับไปกับผู้ชายคนอื่น อย่างงี้พี่ผู้กองก็โกรธแย่สิ”
“ตอนนั้น ฉันรู้แต่ว่าต้องไปจากตรงนั้นให้เร็วที่สุด ไม่ได้คิดว่าอะไรควรไม่ควรหรอก” นิษฐางอนสุดๆ “แล้วฉันกับพี่ผู้กองก็จบกันไปแล้ว เค้าจะโกรธก็ช่างเค้าเถอะ”
เจติยาถอนใจ “ถ้าช่างเค้าจริง แกจะมานั่งร้องไห้กับฉันทำไม” เจติยาโอบบ่าเพื่อนไว้ พลางปลอบโยน “ใจเย็นๆ ก่อน เรื่องนี้ฉันว่ามันมีอะไร แปลกๆ ขอฉันคุยกับพี่ผู้กองก่อน ส่วนแก” หญิงสาวพูดกับเพื่อนด้วยความเห็นใจ “ไปหาที่เงียบๆสงบสติอารมณ์ซักพักละกัน”
นิษฐากลั้นสะอื้น “ฉันต้องไปทำงานกับมูลนิธิที่ต่างจังหวัด 2-3 วันอยู่แล้วล่ะ” พูดแล้วก็ซับน้ำตา
เจติยาบีบไหล่เพื่อนให้กำลังใจ
นิษฐานึกขึ้นได้ถามเจติยาเรื่องสิทธิพร “เออ แกพอจะรู้มั้ย คุณสิทธิพรเค้าเป็นคนยังไง”
“เค้าเป็นเพื่อนคุณต้น ฉันก็ไม่สนิทเท่าไหร่หรอก แกถามทำไม
นิษฐาหน้าเครียด “เมื่อคืน เค้าบอกชอบฉัน”
เจติยาตกใจ “แล้วแกตอบเค้าไปว่ายังไง”
“แกไม่ต้องห่วงว่าฉันจะเซเยสหรอก ฉันไม่ใช่พวกอยู่คนเดียวไม่ได้หรอกน่ะ”
เจติยาถอนใจโล่งอก ดีใจที่เพื่อนยังมีสติไม่บุ่มบ่าม
“เมื่อคืน คุณสิทธิพรเค้าพาฉันไปนั่งคุยสงบสติอารมณ์ ตอนแรกเค้าก็ปลอบใจฉันดีๆ แต่ไปๆมาๆก็มาบอกชอบฉันซะงั้น ฉันอึดอัดก็เลยขอให้เค้าพาฉันกลับไปเอารถ แล้วแกรู้มั้ย ว่าเด็กฟางนั่นยังตามมาหาเรื่องฉันที่รถอีกนะ บ้าที่สุดเลย”
เจติยามีสีหน้าเคร่งเครียด ห่วงเพื่อนเพราะไม่รู้ว่าสิทธิพรจะมาไม้ไหนและฟางต้องการอะไรกันแน่
ลาภิณกำลังคุยกับเจติยาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด โดยมีอยุทธ์อยู่ใกล้ๆ
ลาภิณไม่สบายใจ “สิทธิพรก็เป็นเพื่อนที่ดีมากคนนึง แต่เรื่องนิษฐามันไม่เคยพูดให้ฟัง ฉันก็ไม่รู้ว่ามันคิดจริงจังมากน้อยแค่ไหน”
เจติยาฟังอย่างงี้ ก็ยิ่งไม่สบายใจขึ้น
อยุทธ์คิดหนัก “ส่วนผู้กอง ท่าทางจะไม่ง้อแน่ๆครับ ทิฐิเอาเรื่องเหมือนกัน”
เจติยาตัดสินใจ “สงสัยเจต้องไปเจอเด็กฟางนี่ด้วยตัวเองแล้วล่ะอยากรู้เหมือนกัน ว่าน้องเค้าทำไปเพื่ออะไร”
ลาภิณไม่เห็นด้วย “จะดีเหรอ เรื่องส่วนตัวของเค้า ปล่อยเค้าเคลียร์กันเองไม่ดีกว่าเหรอ”
“เจก็ไม่ได้อยากยุ่งนักหรอกค่ะ ถ้าพี่ผู้กองกับฐาไม่ใช่เพื่อนสนิทของเจ ถ้าพวกเค้าจะเลิกกัน ก็ควรเพราะหมดรักกัน ไม่ใช่เพราะเข้าใจผิด” เจติยาเหลือบตามองลาภิณ “หรือจำกันไม่ได้” สีหน้าแววตาเจติยาตัดพ้อ
ลาภิณได้แต่ทอดถอนใจออกมาเบือนหน้ามองไปทางอื่น รู้สึกสับสนอยู่ในใจ
อยุทธ์อาสา “งั้นเดี๋ยวออกเวรแล้ว ผมไปเป็นเพื่อนคุณเจละกัน”
“ขอบคุณค่ะ”
ลาภิณชะงักไปเล็กน้อย สีหน้าแววตาไม่ค่อยพอใจที่อยุทธ์จะไปกับเจติยา
อยุทธ์พูดกับเจติยา “งั้นเรารีบไปทำงานให้เสร็จกันเถอะครับคุณเจ ออกเวรแล้วจะได้ไปกันเลย”
“ดีค่ะ” เจติยาเดินเลี่ยงไปกับอยุทธ์
ลาภิณมองตามด้วยสายตาโกรธๆโมโห
นิษฐาเดินคุยกับสิทธิพรออกมาจนถึงหน้ามูลนิธิ นิษฐามีท่าทางเศร้าๆอิดโรย เพราะกลุ้มใจและไม่ได้นอนเกือบทั้งคืน
“ไปไกลขนาดนั้นไม่ลำบากแย่เหรอครับคุณฐา”
“ฐาไปทำงานกับมูลนิธิเป็นประจำอยู่แล้วค่ะ ไม่มีอันตรายอะไรหรอก”
“ผมอยากไปด้วยจังเลย” สิทธิพรพูดพร้อมกับส่งสายตากรุ้มกริ่ม
นิษฐารู้สึกอึดอัดรีบตอบปฏิเสธ “อย่าดีกว่าค่ะ ฐาไปทำงานแล้วก็อยากมีเวลาอยู่กับตัวเองคนเดียวด้วย”
สิทธิพรจ๋อยไป “ผมไม่ได้อยากเร่งรัดอะไรคุณฐานะครับ ผมแค่อยากให้คุณฐารู้ว่าผมรู้สึกยังไงกับคุณ”
นิษฐาได้แต่ฝืนยิ้มแหยๆ ระฆังช่วยไว้ทันเมื่อประสิทธิคนขับรถของมูลนิธิ ก็ขับรถตู้มาจอดรับนิษฐา โดยมีเอ๋ เด็กสาวที่ทำงานกับมูลนิธิอีกคนนั่งมาด้วย
นิษฐาพูดตัดบทด้วยความโล่งใจ “รถมาแล้ว”
“โชคดีนะครับ”
“ขอบคุณค่ะ”
เอ๋เลื่อนประตูรถตู้เปิดให้ นิษฐากระชับเป้ขึ้นรถตู้ไปไม่หันมามองทางสิทธิพรอีกเลย เอ๋เลื่อนประตูรถตู้ปิดสนิทก่อนรถตู้จะขับออกไป สิทธิพรมองตามพร้อมบ๊ายบายส่ง
ขณะนั้นเอง โทรศัพท์มือถือของสิทธิพรก็ดังขึ้น สิทธิพรมองดูเบอร์ กดรับ “มีอะไร”
สิทธิพรฟังอีกฝ่าย มีสีหน้าตกใจปนเจ็บใจแววตาโกรธ ขบกรามแน่น
ผู้บริหารบริษัทแห่งหนึ่ง ถูกสะกดจิตให้เซ็นสัญญาก่อสร้างกับบริษัทเอ็ตต้า โดยมีพิมพ์อรนั่งยิ้มพอใจมองดูอยู่ ชาครยืนคุมเชิงอยู่ไม่ห่างนัก มองดูเหตุการณ์ด้วยสีหน้าไม่สบายใจ
ผู้บริหารอีกคนตาลอยๆ ยื่นสมุดสัญญาที่เซ็นเสร็จให้พิมพ์อรพร้อมเช็คแฮนด์กัน พิมพ์อรยิ้มมุมปากพอใจ ขณะที่ชาครได้แต่ถอนใจยาวออกมา
ผู้บริหารอีกคนถูกสะกดจิตเช่นกัน เดินกลับเข้าห้องทำงานไปเหมือนหุ่นยนต์ โดยมีพิมพ์อรยืนถือแฟ้มสัญญายิ้มสะใจอยู่หน้าห้อง ก่อนจะยื่นแฟ้มสัญญาให้ชาครถือแล้วเดินนำกลับออกไป ชาครรับแฟ้มสัญญาไว้ด้วยสีหน้าเคร่งเครียดไม่สบายใจ
ที่ห้องนั่งเล่นบ้านพิมพ์อร
กสิณกำลังคุยกับพิมพ์อรอยู่ “ขอบใจเธอมากนะพิมพ์อร เพราะคำขอของเธอแท้ๆ ทำให้ฉันมีพลังเพิ่มขึ้นเยอะเลย”
“ไม่ต้องขอบใจหรอก ฉันช่วยเธอ เอ็ตต้าก็ได้งานเพิ่มขึ้น วินๆด้วยกันทุกฝ่าย แล้วนี่เมื่อไหร่ เธอจะหายดีเหมือนเดิมล่ะ” พิมพ์อรมองออกไปนอกหน้าต่าง “อาการคุณพ่อไม่ค่อยดีแล้วนะ ฉันกลัวว่ากว่าจะสร้างกล่องรากบุญขึ้นมาใหม่ได้ ทุกอย่างมันจะสายเกินไป” พิมพ์อรมองชาครกำลังเข็นรถให้วนันต์อยู่ที่สวน
“เหรียญปรากฏครบสามอันแล้ว ด้านอยุทธ์ไม่ใช่ปัญหา ยังไงเค้าก็ต้องเห็นแก่พ่อตัวเอง” กสิณหน้าตาถมึงทึง ดูน่ากลัว “มีแต่เจติยาเท่านั้นแหละ เธอกับฉันถึงต้องช่วยกัน ไล่ต้อนเจติยาให้จนมุมให้ได้”
สายตาพิมพ์อรร้ายกาจเลือดเย็น “เธอมั่นใจได้เลย ฉันจะทำทุกวิธี เพื่อบีบเจติยาให้ยอมยกเหรียญให้ฉันให้ได้”
กสิณยิ้มเหยียดพิมพ์อรอย่างพอใจ
ชาครกำลังคุยกับวนันต์อยู่ในสวน ชาครมีสีหน้าเคร่งเครียด “ถ้าไม่ใช่เพราะคุณอรต้องการช่วยคุณท่าน ผมก็ไม่อยากให้คุณอรใช้ไอ้เหรียญผีนี่เลยครับ บอกตรงๆ ว่าผมกลัวคุณอรจะถลำลึกจนถอนตัวไม่ขึ้น”
วนันต์หน้าเศร้า “มันสายไปแล้วล่ะ ลูกอรไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ากำลังโดนมันหลอกใช้” ชายสูงวัยได้แต่ถอนใจ “ตอนนี้ฉันก็ได้แต่ภาวนาให้ตัวเองตายเร็วๆ ลูกอรจะได้ไม่ต้องทำบาปเพื่อฉันอีก”
ชาครฟังแล้วไม่สบายใจ “คุณท่านอย่าคิดแบบนี้สิครับ ถ้าคุณอรสร้างกล่องรากบุญรักษาคุณท่านได้เมื่อไหร่ เราค่อยหาทางหยุดมันก็ได้นี่ครับ”
อ่านละคร รากบุญ2 ตอน รอยรักแรงมาร ตอนที่ 11 วันที่ 21 ก.ค. 57
ละครรากบุญ2 บทประพันธ์โดย : ช่อมณีละครรากบุญ2 บทโทรทัศน์โดย : เอกลิขิต
ละครรากบุญ2 กำกับการแสดงโดย : ธรธร สิริพันธ์วราภรณ์
ละครรากบุญ2 ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน แอนด์ พิคเจอร์ จำกัด
ละครรากบุญ2 ควบคุมการผลิตโดย : ณัฏฐนันท์ ฉวีวงษ์
ละครรากบุญ2 ออกอากาศทุกวันจันทร์-อังคาร เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครรากบุญ2 เริ่มออกอากาศตอนแรก วันอังคารที่ 8 กรกฎาคม 2557 นี้
ที่มา ไทยรัฐ