@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 19 วันที่ 2 ส.ค. 57

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 19 วันที่ 2 ส.ค. 57

“ผมวางระเบิดและกำลังคนไว้รอบโกดัง ทันทีที่พวกโอะนิซึกะเข้าไปข้างใน...ตูม”
“เผาโกดังสินค้าขนาดใหญ่เพื่อฆ่าพวกโอะนิซึกะ นี่คือการลงทุนที่คุ้มค่า”
ริกิหัวเราะในลำคอ สายตาร้าย จูโร่ขัดขึ้น
“พวกโอะนิซึกะจะยอมมาติดกับดักง่าย ๆ หรือครับ”

ริกิยิ้มหยัน
“สายเลือดซามูไรอย่างพวกมัน ตายเพราะถือเกียรติและศักดิ์ศรีมานักต่อนักแล้ว”
เคนอิจิแทรกขึ้น
“ผมมีแผนเด็ดกว่านั้น”
ริกิเลิกคิ้ว สงสัย
“นังเซโกะ...โอคุซังคือจุดอ่อนของไอ้ทาเคชิ ถ้าผู้หญิงที่มันรักอยู่ในเงื้อมือของพวกเราแล้วละก็...”
เคนอิจิหยุด ริกิคิดๆก่อนจะพูดออกมา


“โอะนิซึกะโซเรียวจะต้องบุกมาช่วยโอคุซัง”
ดวงตาริกิลุกวาวขึ้นมาทันที
“ไอ้ทาเคชิฆ่าซาโตชิ โอคุซังของมันทำร้ายจิตใจไอโกะ ฉันอยากให้มันสองคน ตายอย่างเจ็บปวดทรมานที่สุด”
ไอโกะยืนแอบฟังตรงประตูที่แง้มอยู่ ทั้งโกรธแค้นเคนอิจิและเป็นห่วงทาเคชิ ไอโกะคิดหาทางทำอะไรสักอย่าง

ลูกน้องมิซาว่าสองคนเดินตรวจตรามาถึงบริเวณหลังบ้าน สักพักจึงเดินผ่านไป ไอโกะแอบอยู่มุมหนึ่งข้างบ้าน หันมองซ้ายขวาอย่างระวังตัว จนมั่นใจว่าปลอดคน จึงรีบวิ่งไปยังกำแพงอย่างรวดเร็วพยายามปีนกำแพงรั้วอย่างไม่รอช้า กลัวคนมาเห็น ริกิคว้าหมับที่แขน ไอโกะชะงัก หันขวับมาเจอริกิ ตกใจมาก
“พ่อ”
“จะไปไหน”
ริกิน้ำเสียงนิ่ง ไอโกะอึกอัก ไม่กล้าตอบ จนริกิต้องตวาด
“ฉันถามว่าแกจะไปไหน คิดจะไปบอกไอ้ทาเคชิให้ระวังตัวใช่มั้ย แกเห็นคนอื่นดีกว่าพ่อ ดีกว่าศักดิ์ศรีของตระกูลงั้นหรือ”
“มิซาว่าไม่เหลือศักดิ์ศรีตั้งแต่วันที่พ่อร่วมมือกับไอ้เคนอิจิ”
“ไอโกะ”
ริกิตบไอโกะจนหน้าหันด้วยความโกรธ ไอโกะอึ้งไปพักหนึ่ง ก่อนหันกลับมาจ้องตอบน้ำตาร่วง แต่แววตาแข็งกร้าว ผิดหวังในตัวพ่อมาก ริกิเห็นสายตาที่ไอโกะมองตน ยิ่งรู้สึกเจ็บปวด
“ไอ้ทาเคชิมันพรากลูกสาวที่น่ารักของฉันไป...มันทำลายชีวิตลูกสาวฉัน”
“อำนาจและความโลภต่างหาก ที่ทำให้พ่อฆ่าทุกคน”
“หยุดเดี๋ยวนี้นะ”
“พ่อทำร้ายครอบครัวโอะนิซึกะ ทำให้ทาเคชิถอนหมั้นหนู พ่อเป็นต้นเหตุที่ทำให้หนูเป็นแบบนี้”
“ฉันบอกให้หยุด”
ริกิเงื้อมือตบไอโกะอีกครั้ง สุดแรง โกรธมาก ไอโกะหน้าหัน เลือดกบปาก สะอื้นฮักอย่างไม่คาดคิด
“ฉันจะส่งตัวแกไปคลอดลูกที่ฮาวายพรุ่งนี้ แล้วฉันจะสับไอ้ทาเคชิเป็นชิ้น ๆ ให้สาสมกับที่มันทำให้ลูกสาวฉันตายทั้งเป็น”
“ไอโกะไม่ไป พ่อห้ามทำอะไรทาเคชินะ”
ริกิทำใจแข็ง หันไปพยักหน้าสั่งลูกน้อง จูโร่กับลูกน้องรีบเข้ามาพาตัวไอโกะไปอย่างรู้หน้าที่
“ปล่อยฉันนะไอ้พวกบ้า ปล่อย”
ไอโกะไม่ยอม พยายามต่อสู้ ขัดขืน
“ไอโกะไม่ไปฮาวายนะพ่อ...ไอโกะจะอยู่กับทาเคชิ...ปล่อยไอโกะ...อ๊าย”

ริกิหันหลัง ข่มตาหลับลง เมื่อไอโกะกรีดร้องลั่นขณะถูกพาตัวไป จนเสียงร้องไอโกะห่างออกไปเรื่อย ๆ ริกิลืมตาขึ้น สายตาอำมหิต แค้นทาเคชิมาก
ในร้านผลไม้มาซาโกะ...แพรวดาวกับทาโร่ ช่วยมาซาโกะเอาผลไม้หลายชนิดจากลังใส่ผลไม้ มาจัดเรียงบนแผงอย่างขะมักเขม้น
“แอปเปิ้ลรอบนี้หอมมากเลยนะหนูเซโกะ”
มาซาโกะพูดพร้อมยื่นแอปเปิ้ลไปให้ แพรวดาวยื่นหน้าเข้ามาดมแอปเปิ้ลอย่างไม่คิดอะไร จู่ ๆ ก็เริ่มรู้สึกคลื่นไส้ จะอาเจียน
“เหม็น...”
“แอปเปิ้ลเหม็น”
มาซาโกะเอาแอปเปิ้ลมาดมเอง อย่าง งง ๆ แพรวดาวลุกพรวดไปอาเจียนตรงถังขยะอย่างทนไม่ไหว
“โอคุซัง”
ทาโร่รีบเข้าไปดูแล คอยลูบหลังและหาผ้ามาให้แพรวดาวเช็ดปากด้วยความเป็นห่วง มาซาโกะสังเกตอาการแพรวดาว เริ่มเอะใจ
“หนูเซโกะเวียนหัว คลื่นไส้อาเจียนบ่อย ทานอะไรไม่ค่อยได้อย่างนี้ ป้าว่าไม่ใช่อาการเครียดแล้วล่ะ”
แพรวดาวเงยหน้าขึ้นมามองมาซาโกะ สงสัยว่าตัวเองเป็นอะไร

รถทาเคชิแล่นเข้ามาจอด หน้าบ้านมาซาโกะ คัตสึกับเซกิ รีบลงจากรถมาเปิดประตูให้ ทาเคชิก้าวลงมาจากรถพร้อมถุงขนมมากมายในมือ ที่ตั้งใจหิ้วมาด้วยตัวเอง มาซาโกะตกใจเล็กน้อยที่เห็นทาเคชิ แต่ก็รีบปรี่เข้ามาโค้งตัวต้อนรับ
“สวัสดีค่ะโอะนิซึกะโซเรียว”
“มีลูกค้าคนไทยเอาขนมไทยมาฝาก ผมอยากเอามาให้เซโกะทาน”
“หนูเซโกะ ไม่อยู่ค่ะ”
ทาเคชิแปลกใจ
“เซโกะไปไหน”
“เอ้อ...”
มาซาโกะอึกอัก ไม่กล้าพูด

โรงพยาบาล...หมออ่านผลการตรวจอย่างละเอียด ก่อนเงยหน้าขึ้นมาบอกแพรวดาวกับทาโร่
“ขอแสดงความยินดีกับคุณแม่คนใหม่ครับ”
แพรวดาวกับทาโร่ อึ้ง ตกใจ
“หมายความว่า...” แพรวดาวถาม
“ผลตรวจยืนยันว่าคุณผู้หญิงตั้งครรภ์ประมาณหกสัปดาห์แล้วครับ”
แพรวดาวเครียด สับสน ทำอะไรไม่ถูก ทาโร่อึ้งไปสักพัก พยายามสลัดความเศร้ามาเป็นความรู้สึกยินดีกับแพรวดาว
“หมอจะฉีดยาบำรุงครรภ์ให้ เชิญคุณผู้ชายออกไปรอข้างนอกก่อนนะครับ”
แพรวดาวมองทาโร่ เหมือนจะกลัว และทำตัวไม่ถูก พยาบาลผายมือเชิญทาโร่ออกจากห้อง ทาโร่กระซิบบอกแพรวดาว ราวกับปลอบใจ
“ผมรออยู่หน้าห้อง ไม่ต้องกลัวนะครับ”
แพรวดาวพยักหน้ารับ จู่ ๆ ก็รู้สึกใจคอไม่ค่อยดี ขณะมองทาโร่ก้าวออกไป

ทาโร่ยืนรอแพรวดาวอยู่หน้าห้อง ไม่สบายใจนัก เป็นห่วงแพรวดาวอย่างแปลกประหลาด
“อุ๊ย...”
พยาบาลคนหนึ่งทำเอกสารมากมายตกกระจัดกระจายเต็มพื้น ห่างออกไปจากหน้าห้องเล็กน้อย ทาโร่เห็น จึงรีบเข้าไปช่วยพยาบาลเก็บเอกสารด้วยความเป็นสุภาพบุรุษ”
“ขอบคุณค่ะ”

บุรุษพยาบาลสองคน เดินเงียบเข้าไปในห้องตรวจ อย่างรวดเร็ว โดยที่ทาโร่ไม่ทันสังเกตเห็น
แพรวดาวนอนรออยู่บนเตียง โดยมีพยาบาลกำลังเตรียมเข็มฉีดยาให้หมอฉีดยาบำรุงครรภ์ให้ม่านถูกเปิดออก จู่ ๆ บุรุษพยาบาล 2 คน ก็ปรี่เข้ามา แพรวดาว หมอ พยาบาล หันไปมองบุรุษพยาบาลทั้งสอง งง ๆ แปลกใจ
“พวกคุณเข้ามาทำไม” หมอถามเสียงเข้ม
บุรุษพยาบาลทั้งสองยิ้มเหี้ยม

ทาโร่กลับมายืนอยู่หน้าห้องตรวจ รอแพรวดาวออกมาจากห้องด้วยความเป็นห่วง ทาเคชิเข้ามาพร้อมคัตสึ เซกิ รีบถามทาโร่ด้วยสีหน้าตกใจ
“เซโกะเป็นอะไร”
“เอ่อ...คือ...”
ทาโร่อึกอัก ตอบช้า เพราะทาเคชิมาอย่างไม่ทันตั้งตัว ทาเคชิใจร้อน รีบผลักประตูเข้าไปในห้องตรวจทันที ทาโร่ คัตสึ เซกิ รีบตามทาเคชิเข้ามาในห้อง
“เซโกะ”
ทาเคชิกวาดสายตามองจนทั่วห้อง แต่ว่างเปล่า คัตสึงงๆ
“ไม่มีใครอยู่ในห้องสักคน”
“เซโกะอยู่ไหน”
ทาเคชิหันไปถามทาโร่ เริ่มรู้สึกแปลก ๆ ใจคอไม่ดี ทาโร่ตอบไม่ได้ สายตาหันไปหยุดอยู่ตรงผ้าม่านที่ถูกกั้นจนเตียงอย่างมิดชิด ทาเคชิมองตามสายตาทาโร่ ก่อนปรี่เข้าไปเปิดผ้าม่านด้วยความสงสัย ผ้าม่านถูกเปิดออก เผยให้เห็นร่างหมอและพยาบาลนอนจมกองเลือดอยู่บนเตียง โดยมีดาบสั้นเล่มหนึ่งปักอยู่บนเตียงนั้น ทุกคนชะงัก ตกใจมาก ทาเคชิดึงดาบสั้นขึ้นมา ด้ามดาบปรากฏสัญลักษณ์ของกลุ่มซะโต้อย่างชัดเจน
“ดาบของซะโต้” ทาโร่โฑล่งออกมา
เซกิหน้าเสีย
“พวกมันจับโอคุซังไป”
“ไอ้เคนอิจิ”
ทาเคชิกำดาบสั้นในมือแน่น จนมือสั่นเทาด้วยความโกรธ แค้นมาก

บ้านโอะนิซึกะ...ริวกระชับดาบในมือมั่น ลุกขึ้นด้วยความใจร้อน
“ฉันจะไปถล่มพวกมัน เพื่อช่วยโอคุซังกลับมา”
“ใจเย็นก่อน อย่าลืมว่าตอนนี้โอคุซังอยู่ในมือซะโต้” โคจิปราม
“จะรอให้ไอ้เคนอิจิทำร้ายโอคุซังก่อนงั้นหรือ”
“เคนอิจิต้องการใช้โอคุซังเป็นเหยื่อล่อโซเรียว มันคงไม่ทำอะไรเธอ”
“สันดานอันธพาล ไว้ใจไม่ได้”
ริวพูดพลางนึกขึ้นได้ หันมองหาทาเคชิ
“ทาเคชิอยู่ไหน”

โคจิสบตาคัตสึ เซกิ ราวกับถามแทนริว
ในห้องเก็บป้ายบรรพบุรุษ...ทาเคชินั่งคุกเข่าอยู่หน้าป้ายบรรพบุรุษ จ้องมองดาบประจำตระกูลด้วยแววตานิ่งมาก แต่มือเขากลับกำแน่นจนเกร็ง ราวกับเคียดแค้นมากภายใน ทาโร่เดินเข้ามา คุกเข่าลงข้างหลังทาเคชิ
“ผมดูแลโอคุซังไม่ได้ ขอให้โซเรียวลงโทษผมที่ทำงานพลาด”

อ่านละคร รอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ตอนที่ 19 วันที่ 2 ส.ค. 57

ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ประพันธ์โดย : ณารา
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน บทละครโดย : คฑาหัสต์ บุษปะเกศ, จีรนุช ณ น่าน
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน กำกับโดย : กฤษณ์ ศุกระมงคล
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ผลิตโดย : ค่าย เมคเกอร์ วาย,บริษัท เมคเกอร์ กรุ๊ป จำกัด
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ดำเนินงานโดย : ยศสินี ณ นคร
ละครรอยรักหักเหลี่ยมตะวัน ออกอากาศ : ทุกวันพุธ-พฤหัส เวลา 20.15 น.ช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ